God Hand muhtemelen herhangi bir oyundaki en iyi aksiyon combatına sahip oyun. Hareketlerin çeşitliliği ve süper akıcı, havalı animasyonlarıyla beni bu kadar uçuran başka bir aksiyon oyunu hatırlamıyorum.
Ancak bu oyunu favorilerime taşıyan şüphesiz ara sahneler ve oyunun genel mizah anlayışı. İlk oynadığımda her ara sahnede (ya da direkt oyunun tamamında çünkü dövüşürken de ortaya çok komik anlar çıkıyor) baya şaşırdığımı hatırlıyorum, hayatımdaki en mutlu anlardan bazılarını God Hand'i oynarken yaşadım ve bugün küçük kuzenimin yanında tekrardan bu oyunu oynarken hala hiçbir şeyin değişmediğini fark ettim. Bu hala aynı GOAT. Dünya üzerinde elbette God Hand'ten daha iyi oyunlar vardır ama God Hand'ten daha eğlenceli, daha gaz ve daha komik bir oyun????

Hiç sanmıyorum.

(Bu oyundaki zamanımın önemli bir kısmını Blackjack ve köpek yarıştırmaya harcadım, yan aktiviteler bile çok zevkli. Oyunla ilgili tek sorunum kamerayı ayarlayamamak sanırım, ama biraz oynadığında alışılmayacak durum değil.)
Bu arada, evet oyunu easy'de oynadım ve ikinci oynanışımda da bir şey değişmedi. Bu oyunun normal ve dengeli zorluğu her zaman easy'miş gibi geliyor. (Bir de oyunu klavye ile oynuyorum -hafif bir alışma sürecinden sonra şaşırtıcı bir şekilde baya rahat bence- yine de bunu göz önünde bulundurduğumdan şimdili easy'de kalmak en iyi seçenek gibi duruyor.)

NES oyunları hiçbir zaman ilgimi çekmedi. Görsellikleri oldukça soğuk ve sıkıcı, oynanış olarak da çok eski ve sığ yapıdalardı. NES oyunları, konsol oyunlarına benzemekten çok, çoğu hala Arcade oyunları gibiydi. Bu yüzden SNES, oyunculuk ve genel olarak oyun kalitesi açısından büyük bir sıçramaydı, başka hiçbir nesil arasında göremeyeceğimiz türden bir sıçrama. Oyunların görselliği çok daha iç açıcı ve renkliydi, ses anlamında bir çağ ileri geçmiştik ama en önemlisi: Her oyun türünde her anlamda "daha iyi" oyunlara sahiptik. Artık günümüzde bile keyifle oynanabilecek seviyede harika platformerlar, RPG'ler ve daha pek çok oyun türünden pek çok oyun. SNES oyunlarının kendine has bir ruhu vardı, bu yüzden ben hep SNES adamı oldum.

Şimdi bu kadar SNES övdüğüme göre en sevdiğim 2D Mario oyunları da World ve World 2 olmalı değil mi? Ama değil, şaşırtıcı bir şekilde Super Mario Bros 3 benim için en iyi 2D Mario oyunu. Bu oyun zamanının ötesinde bir başyapıttır, çünkü NES oyunlarının sahip olduğu saydığım hiçbir probleme sahip değildir. Dizayn şaheseri olan bu oyun, size bir sürü zorlu ama yaratıcı, kısa platformer patlamaları sunuyor. Tıpkı günümüz modern Mario oyunlarında olduğu gibi, önünüze bir sürü konsept atar, genel olarak World power up kullanımı ve keşif yönünden daha iyi olsa da bu kadar yaratıcı ve çeşitli bölümlere sahip değildir ve platforming olarak SMB 3 net bir şekilde daha ağır basar. (Power up kullanımı demişken, SMB 3'te power up'lar World'un aksine bölümde tempo kalitesini arttıran mini mekanikler gibidir) Aynı zamanda seriye daha çeşitli boss savaşları, daha fazla power up, ekstra mini oyunlar oynayarak can veya power up kazanma, bölümler arasında geçiş yapmaya yarayan, gereğinde bundan fazlası da olabilen ve oynanışın bir parçası olan bir harita, elinizde koopa kabuğu ve blok tutabilme, eğik düzlem, kayabilme ve çok daha fazlası. Aynı zamanda estetik olarak diğer NES oyunlarının aksine çok daha sıcak ve tatlıdır.

Tüm New Mario Bros oyunları bu oyunu temel alarak inşa edildiler ancak ne yazık ki bu oyunun sahip olduğu yaratıcılığa ve çekiciliğe sahip değildirler. Kim ne derse desin, Mario oyunları içerisinde bir yıldız gibi parlıyor ve yaklaşık 34 yıl sonra bile hala SNES hatta günümüz 2D Platformer oyunlarına rahatlıkla kafa tutuyor. Asla eskimeyecek bir dizayn harikası...