Oynadığım oyunların tamamını hep başkalarından keşfetmem ile duyan biri olarak, Anodyne 2'nin adını bir kez bile bilmeden oynamak güzel bir histi. Hayır, bu öyle "gizli cevher" denilebilecek bir oyun değil ama yine de... değişik bir şekilde dikkat çekici.

Kirden ibaret ve baya baya eski PS2 modellerini andıran karakterler ile mekanlarla dolu bir dünyada temizlikçi robotu olarak çalıştığımız bu oyunda, yine o zamanların basit ama büyülü hikayelerinden ve estetiğinden birini barındırmasının yanında, karakterler ile etkileşime geçtikçe artan mekanik ve en önemlisi "oynanış" çeşitliliği sayesinde, aslında günümüzde oynayanlara pek yabanclık çektirmeyecek bir oyun.

Çıktığı yılı da göz önüne alırsak, Anodyne 2'nin neredeyse tamamının PS1-PS2 dönemlerindeki oyunların esintileri ile dolu olduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz. Yani o dönemin müptelaları için bir aşk mektubu. Estetik ve müzik, kendini baştan ele veriyor bile zaten.

Ama çok yürek yakan cinsten mi? Meh... Hele o muhteşem "dünyayı keşfetme özgürlüğünü" gördükten sonra pek sanmasam da, yabana atılır cinsten olmadığı kesin.