Ég skil ekki alveg hvað það er við þennan leik og þessa sögu sem bara... gerir eitthvað við mig. Það er sko spurning hvort þetta sé hvað tölvuleikir ættu að vera, eins cinematic og hægt er, og ég held að í flestum leikjum þá held ég að þeir ættu ekki að gera það, heldur notfæra sér þá staðreynd að þeir séu tölvuleikir. En maður bara virkilega verður að viðurkenna að þegar það virkar, eins og hér eða t.d. í God of War, þá virkar það helvíti vel og skapar hrikalega tilfinningaríkar upplifanir.