Hayatımda sahiden kötü bir noktadayım: sürekli hiçbir işe yaramadığımı düşünüp, kendimce "panik ataklar" geçiriyorum; gelecek belirsiz, hayatımla ne yapacağımı bilmiyorum. Bir yere ait hissetmiyorum. Belki biraz kafa dağıtırım diye oyunlar oynuyorum. Zevk aldığımdan değil, öylesine. Bu oyunu açıyorum, en son bir akşam vakti bırakmışım oynamayı. Kampımda bir kutlama havası var. Kamp ateşinin başında, bir elimde birayla diğerlerinin neşeli şarkılarına eşlik ederken içimdeki huzursuzluk kayboluyor. Bir anlığına da olsa, gerçek dünyadan uzaklaşıyorum ve oraya ait oluyorum...