Hikayeli oyun oynamayı özlemişim. Abuk subuk yeni mekanikler ile birbirinin kopyası gibi olan oyunları oynamaktan gına gelmişti. Açık dünyayı bas, karman çorman yan görev ekle, kafadan sikko bir ana hikaye uydur. Tamammmm işte sana AAA kalitede oyun, RTX de bastık mı oldu bu iş. Far Cry, Assassins Creed, Starfield, Borderlands, Spider-Man oyunları.... Tamam bazı serileri gerçekten çok sevdik belki ama yeni bir şey yoktu. Anca hikaye anlatımı iyiyse ve tempoluysa kapılıp gidiyorduk oyunun sanatına. Fakat dümdüz hikaye oyunları gittikçe azaldıkça Last of Us ve God of War (yeni seri) gibi oyunlara hasret kaldık. Ve benim zannımca bu oyunların az olması bu oyunların iyi ve kötü değil çok farklı olması sebebiyle herkes tarafından kabul görüyor ve seviyor. İşte Alan Wake 2 bu oyunlar gibi hikayeye önem veren son zamanların nadide oyunlarından!
İLK OYUNU VE 2. OYUN
Ben 1. oyununu 2 kere bitirmeye denedim ve bitiremedim. Evet, ilk oyunu tamamıyla aynı şeyleri yaptığımız, linear çizgide ilerleyip koştuğumuz, silahımızı sıktığımız ve hikayede ne olup ne bittiğini sıkıcı şekilde anlatan bir oyundu. Ben bitirememiştim. Ve 2. oyun çıkacağı duyurulunca, aha bunun nasıl 2. çıkıyor lan tepkisini vermiştim. Tamam seveni vardı ama kayıp giden, eski bir oyundu. İşte Sam Lake abimize burada hayranım çünkü adam bu işi gerçekten sevdiği için yapıyor. Oyun çıktı ve ben hala "yahu oynamam 1. oyun gibi ateş et bir şeyler oku ateş et mekaniğinde çıkar" kafasındaydım. Ama hayır sevgili okurlar, Sam Lake yapmış. Bu sefer hikayesini de iyi aktararak, gayet renkli ve karanlık, aksiyonu bol ve sonrasını merak ettiğiniz muazzam bir temposu olan oyun olmuş.
HİKAYE
Haha, tabii ki de hikayesini yazmayacağım. Hatta oyunun başını bile yazmayacağım. Sadece nasıl bir hikaye mekaniği olduğunu söyleyeyim. Oyunda iki karakterimiz var. Saga Anderson ve Alan Wake. Bu 2 karakter oynanabilir ve oynanması gereken, ikisine de ayrı ayrı dizayn edilmiş mekanik ve bölümler var ve ikisi de çooooook iyi. İnternet ortamında bazı tartışmalar gördüm, Saga'nın iyi olduğu veya Alan'ın kısımlarının iyi olduğu. Oğlum ikisi de çok iyi. Saga ile oynarken gerçekten dedektif misali sonrasını merak ettiren unsurlar, Alan ile oynarken gerçekten de kafayı sıyırmış bir evrende sana da onu hissettirmesi. İnanılmaz iyi. Ha ayrıca oyun normal hikayeli oyunlardan uzun tasarlanmış. Peki o kadar saat sıktı mı diye soracak olursanız tam tersine tam yerinde olmuş. Zaten asıl mükemmelliği burada, uzun ama sıkmayan bir hikaye oyunu tasarlamak her babanın harcı değildir.
ÇATIŞMA MEKANİĞİ VE ENVANTER YÖNETİMİ
İşte tek puan kırdığım yer burası sanırım. Çatışma mekaniği aslında klasik, diğer oyunlar nedeniyle çok kafanızın karışmayacağı bir sistem. Resident Evil gibi bir envanterimiz mevcut ve silahlarımız burada yer kaplamakta. Mermiler, can tamamlama eşyaları ile beraber envanteriniz mevcut. İşte burada beğenmediğim nokta, bunun bir dengesi yok. Nasıl mı? Oyunda 4-5 silah çeşidi mevcut ve hangisi kullanacaksınız hangisi depolayacaksınız size kalmış. Seçtiğiniz silah tipinde mermi toplamak tabii ki de isteyeceğiniz şey fakat kullanmadığınız silahın mermileri daha çok çıkıyor. O silaha geçtim mermiler biraz az yer kaplasın diye harcadım. Yok arbalet oku her yerden çıkıyor ve sıkıntı şu arbalet okunu zaten geri düşmanlardan toplayabiliyoruz. Kıçım başım arbalet oku oldu, artık toplamama noktasına geldim. Bir de flare light. Atıyorum bir adım sonra bir daha aynısını buluyorum. Dengesi çok ama çok saçma. Ha asla mermisiz kalmıyorsunuz orasını da belirtiyeyim.
SONUÇ
Fazla uzun yazmadan puanımı vereyim. 4.5 puanı alnının akıyla aldı benden. Güzel hikaye, güzel ambiyans ve sanat tasarımı, güzel müzikler (Sam Lake çok kafa yormuş çooook) ve çok iyi bir oyun temposu. Ayrıca Sam Lake, para için değil gerçekten çok sevdiği için yaptğını belli etmiş sonuna kadar. Helal olsun sana adam!
İLK OYUNU VE 2. OYUN
Ben 1. oyununu 2 kere bitirmeye denedim ve bitiremedim. Evet, ilk oyunu tamamıyla aynı şeyleri yaptığımız, linear çizgide ilerleyip koştuğumuz, silahımızı sıktığımız ve hikayede ne olup ne bittiğini sıkıcı şekilde anlatan bir oyundu. Ben bitirememiştim. Ve 2. oyun çıkacağı duyurulunca, aha bunun nasıl 2. çıkıyor lan tepkisini vermiştim. Tamam seveni vardı ama kayıp giden, eski bir oyundu. İşte Sam Lake abimize burada hayranım çünkü adam bu işi gerçekten sevdiği için yapıyor. Oyun çıktı ve ben hala "yahu oynamam 1. oyun gibi ateş et bir şeyler oku ateş et mekaniğinde çıkar" kafasındaydım. Ama hayır sevgili okurlar, Sam Lake yapmış. Bu sefer hikayesini de iyi aktararak, gayet renkli ve karanlık, aksiyonu bol ve sonrasını merak ettiğiniz muazzam bir temposu olan oyun olmuş.
HİKAYE
Haha, tabii ki de hikayesini yazmayacağım. Hatta oyunun başını bile yazmayacağım. Sadece nasıl bir hikaye mekaniği olduğunu söyleyeyim. Oyunda iki karakterimiz var. Saga Anderson ve Alan Wake. Bu 2 karakter oynanabilir ve oynanması gereken, ikisine de ayrı ayrı dizayn edilmiş mekanik ve bölümler var ve ikisi de çooooook iyi. İnternet ortamında bazı tartışmalar gördüm, Saga'nın iyi olduğu veya Alan'ın kısımlarının iyi olduğu. Oğlum ikisi de çok iyi. Saga ile oynarken gerçekten dedektif misali sonrasını merak ettiren unsurlar, Alan ile oynarken gerçekten de kafayı sıyırmış bir evrende sana da onu hissettirmesi. İnanılmaz iyi. Ha ayrıca oyun normal hikayeli oyunlardan uzun tasarlanmış. Peki o kadar saat sıktı mı diye soracak olursanız tam tersine tam yerinde olmuş. Zaten asıl mükemmelliği burada, uzun ama sıkmayan bir hikaye oyunu tasarlamak her babanın harcı değildir.
ÇATIŞMA MEKANİĞİ VE ENVANTER YÖNETİMİ
İşte tek puan kırdığım yer burası sanırım. Çatışma mekaniği aslında klasik, diğer oyunlar nedeniyle çok kafanızın karışmayacağı bir sistem. Resident Evil gibi bir envanterimiz mevcut ve silahlarımız burada yer kaplamakta. Mermiler, can tamamlama eşyaları ile beraber envanteriniz mevcut. İşte burada beğenmediğim nokta, bunun bir dengesi yok. Nasıl mı? Oyunda 4-5 silah çeşidi mevcut ve hangisi kullanacaksınız hangisi depolayacaksınız size kalmış. Seçtiğiniz silah tipinde mermi toplamak tabii ki de isteyeceğiniz şey fakat kullanmadığınız silahın mermileri daha çok çıkıyor. O silaha geçtim mermiler biraz az yer kaplasın diye harcadım. Yok arbalet oku her yerden çıkıyor ve sıkıntı şu arbalet okunu zaten geri düşmanlardan toplayabiliyoruz. Kıçım başım arbalet oku oldu, artık toplamama noktasına geldim. Bir de flare light. Atıyorum bir adım sonra bir daha aynısını buluyorum. Dengesi çok ama çok saçma. Ha asla mermisiz kalmıyorsunuz orasını da belirtiyeyim.
SONUÇ
Fazla uzun yazmadan puanımı vereyim. 4.5 puanı alnının akıyla aldı benden. Güzel hikaye, güzel ambiyans ve sanat tasarımı, güzel müzikler (Sam Lake çok kafa yormuş çooook) ve çok iyi bir oyun temposu. Ayrıca Sam Lake, para için değil gerçekten çok sevdiği için yaptğını belli etmiş sonuna kadar. Helal olsun sana adam!