Çok büyük hayal kırıklığına uğradım. İlk oyunu genel görüşe kıyasla bu kadar sevdikten sonra ikinciden bir başyapıt bekliyordum ama yine genel görüşe ters düştüm. Maalesef oyunu sevmedim. Çok büyük potansiyel barındıran ama bunu heba eden bir yapım olmuş. Nedenlerini hem sevmediğim hem de iyi bulduğum yönleri anlatarak açıklayım.
Alan Wake 2'nin en güçlü yanı kesinlikle görselliği. Oyunun sanat tasarımından tut mekan tasarımlarına; ışıklandırmaları, doku kalitesi enfes. Teknik ekibi kutluyorum. Ayrıca ara sahneler hem motion capture tarafında hem de live-action tarafında çok iyi çekilmişler (hikayeden bağımsız söylüyorum). Bu ara sahne sunumlarını izlerken keşke şu an bir oyun değil de dizi izliyor olsaydım diye demeden duramadım. Tamam hadi illa oyun olacaksan da intereaktif film türünde ol. Neden diye soracak olursanız, Alan Wake 2'nin tamamında çok az oynanış sekansı var. Genel tempo "yürü yürü yürü, ipucu topla, yürü yürü yürü, ara sahne izle, yürü yürü yürü, bulmaca çöz, yürü yürü yürü, tekrar ara sahne izle, şimdi 2-3 düşmana ateş edebilirsin, yürü yürü yürü, ipucu topla...yürü yürü yürü, ara sahne izle"'den ibaret... Oyun ha açıldı ha açılacak ha açıldı ha açılacak diye beni bir şekilde ekran başında tutmayı başardı ama açıldı mı? Hayır. Playstation stüdyolarından bile beklerdim ama Remedy'den beklemezdim bu derece tempo ayarsızlığı bulunduran bir yapım oynamayı. Oyun boyunca gözümü devirdiğim an çok oldu ve cidden sıkıldım bir noktadan sonra.
Ara sahneleri beğendim ama hikaye? Yani ilgi çekici, yenilikçi, sizi değişik değişik sekanslara sokuyor bu yönleriyle sevdim zaten belirttim. Ama hikayenin büyük bir sorunu var o da sakız gibi uzamış olması. Bir noktadan sonra oyuncunun kafasını bulandırmak için kendini tekrara sokmaya başlıyor hikayeyi ilerletmeyen anlarla bizi buluşturuyor. He ama yiğidi öldür hakkını yeme, bu oyunu sevecek olursanız oynanış veya diğer unsurlar değil hikayeden dolayı seversiniz. Her ne kadar tam benim damak zevkime uygun bir hikaye olsa da bahsettiğim ciddi sorunlar yüzünden gözümden düşüyor. İlk oyunun başlayıp kendini çok uzatmadan tadında bitiren hikayesini sevmiştim.
Alan Wake 2'nin güzel bir vuruş hissiyatı ver. Ama az savaşa girdiğimiz için oynnaış iyi mi kötü mü inan kestiremedim. Elde materyal var ama bunu kullanmamış. Hantallığını da hesaba katarsak, evet belli, bu oyunun asıl amacı oynanışla etkilemek değil. İşte ben burada uzaklaştım maalesef. İlk oyundaki oynanış sistemini kesinlikle buna tercih ederim. Yine belirttiğim gibi değişik sekansların bulunduğu akılda kalıcı 2-3 bölüm var ama genel olarak bölümler yukarıda tırnak içinde bahsettiğim tempoda ve aynı mantıkta ilerliyor.
O kadar garip bir oyun ki ne diyeceğimi şaşırıp yazıyı çorbaya dönüştürmüş olabilirim. Alan Wake 2 kesinlikle kötü bir oyun değil. Sektör standartlarına göre çok orijinal bir hikaye sunumuna, görsellere, mekan tasarımlarına ev sahipliği yapıyor. Ama benim oyun değerlendirme (ve sevebilme) kriterlerimde üst sıralarda oynayan oynanış ve görev tasarımları tarafında ağır sınıfta kalıyor. Uzun zamandan sonra ilk oyunundan bu kadar farklı hissettiren bir yapım oynamak çok hoş ama bu farklılık pek yakışmamış ve... Not my type üzgünüm.
75/100
Alan Wake 2'nin en güçlü yanı kesinlikle görselliği. Oyunun sanat tasarımından tut mekan tasarımlarına; ışıklandırmaları, doku kalitesi enfes. Teknik ekibi kutluyorum. Ayrıca ara sahneler hem motion capture tarafında hem de live-action tarafında çok iyi çekilmişler (hikayeden bağımsız söylüyorum). Bu ara sahne sunumlarını izlerken keşke şu an bir oyun değil de dizi izliyor olsaydım diye demeden duramadım. Tamam hadi illa oyun olacaksan da intereaktif film türünde ol. Neden diye soracak olursanız, Alan Wake 2'nin tamamında çok az oynanış sekansı var. Genel tempo "yürü yürü yürü, ipucu topla, yürü yürü yürü, ara sahne izle, yürü yürü yürü, bulmaca çöz, yürü yürü yürü, tekrar ara sahne izle, şimdi 2-3 düşmana ateş edebilirsin, yürü yürü yürü, ipucu topla...yürü yürü yürü, ara sahne izle"'den ibaret... Oyun ha açıldı ha açılacak ha açıldı ha açılacak diye beni bir şekilde ekran başında tutmayı başardı ama açıldı mı? Hayır. Playstation stüdyolarından bile beklerdim ama Remedy'den beklemezdim bu derece tempo ayarsızlığı bulunduran bir yapım oynamayı. Oyun boyunca gözümü devirdiğim an çok oldu ve cidden sıkıldım bir noktadan sonra.
Ara sahneleri beğendim ama hikaye? Yani ilgi çekici, yenilikçi, sizi değişik değişik sekanslara sokuyor bu yönleriyle sevdim zaten belirttim. Ama hikayenin büyük bir sorunu var o da sakız gibi uzamış olması. Bir noktadan sonra oyuncunun kafasını bulandırmak için kendini tekrara sokmaya başlıyor hikayeyi ilerletmeyen anlarla bizi buluşturuyor. He ama yiğidi öldür hakkını yeme, bu oyunu sevecek olursanız oynanış veya diğer unsurlar değil hikayeden dolayı seversiniz. Her ne kadar tam benim damak zevkime uygun bir hikaye olsa da bahsettiğim ciddi sorunlar yüzünden gözümden düşüyor. İlk oyunun başlayıp kendini çok uzatmadan tadında bitiren hikayesini sevmiştim.
Alan Wake 2'nin güzel bir vuruş hissiyatı ver. Ama az savaşa girdiğimiz için oynnaış iyi mi kötü mü inan kestiremedim. Elde materyal var ama bunu kullanmamış. Hantallığını da hesaba katarsak, evet belli, bu oyunun asıl amacı oynanışla etkilemek değil. İşte ben burada uzaklaştım maalesef. İlk oyundaki oynanış sistemini kesinlikle buna tercih ederim. Yine belirttiğim gibi değişik sekansların bulunduğu akılda kalıcı 2-3 bölüm var ama genel olarak bölümler yukarıda tırnak içinde bahsettiğim tempoda ve aynı mantıkta ilerliyor.
O kadar garip bir oyun ki ne diyeceğimi şaşırıp yazıyı çorbaya dönüştürmüş olabilirim. Alan Wake 2 kesinlikle kötü bir oyun değil. Sektör standartlarına göre çok orijinal bir hikaye sunumuna, görsellere, mekan tasarımlarına ev sahipliği yapıyor. Ama benim oyun değerlendirme (ve sevebilme) kriterlerimde üst sıralarda oynayan oynanış ve görev tasarımları tarafında ağır sınıfta kalıyor. Uzun zamandan sonra ilk oyunundan bu kadar farklı hissettiren bir yapım oynamak çok hoş ama bu farklılık pek yakışmamış ve... Not my type üzgünüm.
75/100