You may have a very different life from when you were younger, but from time to time you like to revisit old games, see how they hold up, don't you? Electricman 2 holds up, it's easy to get into and it accomplishes much with very little. I'm honestly still impressed by the animations, the depth of its moveset and the flow of the game, to the point where I revisit it every so often just because it's a blast to play through.

And, from time to time, it's like you never left 2012, and all you know playing this banger is that you can still have fun and suspend your disbelief.

"Oyun hatırlanıldığı gibi çok iyi bir dövüş oyunu değilmiş..."

Oyunu tekrardan oynadım ve bitirdim, hakkında düşündüklerimse şunlardı;

Neden sürekli aynı düşmanlarla dövüşüyorum?

Aynı düşmanlarla dövüştürüp oyunu uzatmak yerine kısıtlı mekaniklerinle düşmanların çeşitli olması için hepsiyle sadece bir kere karşılaşsaydım eğer oyun oyun olurdu, ancak bu haliyle eğlenceli olmaktan çıkan, çocukken oynamamış olsaydım sonuna gelmeye sabredemeyecek kadar bıkmış halde olurdum, ki yine de bıktım!