O jogo que popularizou o estilo de combate freeflow e reviveu os jogos de super herói, sendo basicamente todo jogo de herói depois de 2009 uma cópia-carbono desse, além de ser o início de uma das melhores franquias dos videogames, ter uma atmosfera perturbadora e assombrosa e umas das melhores interpretações do Batman e do Coringa já feitas. Desconfie de quem não gosta desse jogo.
I mean what can I say, right? I enjoy the open world direction the franchise took after City, but the semi-metroidvania design of Asylum keeps me coming back to this game more than most of the others.
İnceleme
▬▬▬▬▬▬▬▬
Batman: Arkham Asylum'ın oyun dünyasına çok büyük bir katkısı bulunmaktadır. Dövüş sistemi. Bu zamana kadar oynadığım en tok en iyi dövüş sistemine sahip olan oyunların atası olan Batman: Arkham Asylum aksiyon kısmıyla beni gerçekten büyüledi. Nispeten eski bir oyun olmasından dolayı özellikle aksiyon kısmı belki biraz bayar diye çok korkuyordum. Fakat hiç düşündüğüm gibi olmadı. Yakın dövüş aksiyonu aradan 14 yıl geçmesine rağmen hala taş gibi. Elbette kombo eksikliği, aşırı çeşitli olmayan dövüş şemasıyla oyunun eskidiğini hissedebiliyorsunuz. Ancak oyunun süresiyle oynanışı o kadar dengeli olmuş ki, yakın dövüş aksiyonunun kalitesiyle bunu çok sorun etmiyorsunuz. Oynanış çeşitli ekipmanlarla da baya çeşitli hale getirilmiş. Edindiğimiz her bir ekipmanı aktif şekilde kullanıyoruz. Edinilen ekipman sadece bir bölüme ait değil. Oyunun tüm haritasında kullanabileceğimiz şekilde tasarlanmış. Oyunun haritası kısmi açı dünya olarak adlandırılabilir. Fakat ben bu yarı açık dünyayı biraz Metroidvania oyunlarına benzettim. Çünkü edindiğimiz ekipmanlarla harita içerisinde ulaşamadığımız alanlara ulaşabiliyoruz. Ayrıca hikaye gereği girdiğimiz bir mekana bir daha girebiliyoruz ki bu mekanlar bu sekanslarda görsel açıdan aynı kalmıyorlar. Senaryonun ilerleyişiyle çevre ve atmosferde kısmen değişiyor. Karakter gelişim sistemi fena olmamış. Bu gelişim ağacıyla Batman inanılmaz bir değişime uğramıyor fakat geliştiğini hissedebiliyorsunuz. Görsel açıdan da ara sahneleri ele almazsak bence oyun fena gözükmüyor. 2024 senesi için bile hala gideri var. Fakat ara sahneler maalesef orada sıçıyorlar. Bence 2010 senesi için bile 720p ara sahne kalitesi çok da başarılı değil. Oyunun en can sıkıcı kısımları bence düşmanların bi tık çeşitsiz olması ve Boss savaşlarının çeşitsiz olması. Düşman çeşitliliği konusunda 1-2 tane daha farklı düşman görmeyi isterdim. Boss konusunda da maalesef oyun baya kolaya kaçmış gibi gözüküyor. Boss'lar baya akılda kalıcılar fakat oynanış konusunda hiç akılda kalıcı değiller. Boss savaşları çok sığ ve kendini tekrar ediyor. Hatta bi kısım Boss'larla savaşırken bazılarıyla savaşmıyoruz bile. Bence oyunun en büyük eksikliği birebir Boss savaşlarının az olmasıydı. Birde Final Boss'u bu oyuna hiç ama hiç yakışmamış. Görsel açıdan ilgi çekici gözükse de maalesef oynanış açısından hiç tatmin edici değildi.
Batman: Arkham Asylum 2024 yılında bile hala oynanmaya değer bir oyun.
▬▬▬▬▬▬▬▬
Batman: Arkham Asylum'ın oyun dünyasına çok büyük bir katkısı bulunmaktadır. Dövüş sistemi. Bu zamana kadar oynadığım en tok en iyi dövüş sistemine sahip olan oyunların atası olan Batman: Arkham Asylum aksiyon kısmıyla beni gerçekten büyüledi. Nispeten eski bir oyun olmasından dolayı özellikle aksiyon kısmı belki biraz bayar diye çok korkuyordum. Fakat hiç düşündüğüm gibi olmadı. Yakın dövüş aksiyonu aradan 14 yıl geçmesine rağmen hala taş gibi. Elbette kombo eksikliği, aşırı çeşitli olmayan dövüş şemasıyla oyunun eskidiğini hissedebiliyorsunuz. Ancak oyunun süresiyle oynanışı o kadar dengeli olmuş ki, yakın dövüş aksiyonunun kalitesiyle bunu çok sorun etmiyorsunuz. Oynanış çeşitli ekipmanlarla da baya çeşitli hale getirilmiş. Edindiğimiz her bir ekipmanı aktif şekilde kullanıyoruz. Edinilen ekipman sadece bir bölüme ait değil. Oyunun tüm haritasında kullanabileceğimiz şekilde tasarlanmış. Oyunun haritası kısmi açı dünya olarak adlandırılabilir. Fakat ben bu yarı açık dünyayı biraz Metroidvania oyunlarına benzettim. Çünkü edindiğimiz ekipmanlarla harita içerisinde ulaşamadığımız alanlara ulaşabiliyoruz. Ayrıca hikaye gereği girdiğimiz bir mekana bir daha girebiliyoruz ki bu mekanlar bu sekanslarda görsel açıdan aynı kalmıyorlar. Senaryonun ilerleyişiyle çevre ve atmosferde kısmen değişiyor. Karakter gelişim sistemi fena olmamış. Bu gelişim ağacıyla Batman inanılmaz bir değişime uğramıyor fakat geliştiğini hissedebiliyorsunuz. Görsel açıdan da ara sahneleri ele almazsak bence oyun fena gözükmüyor. 2024 senesi için bile hala gideri var. Fakat ara sahneler maalesef orada sıçıyorlar. Bence 2010 senesi için bile 720p ara sahne kalitesi çok da başarılı değil. Oyunun en can sıkıcı kısımları bence düşmanların bi tık çeşitsiz olması ve Boss savaşlarının çeşitsiz olması. Düşman çeşitliliği konusunda 1-2 tane daha farklı düşman görmeyi isterdim. Boss konusunda da maalesef oyun baya kolaya kaçmış gibi gözüküyor. Boss'lar baya akılda kalıcılar fakat oynanış konusunda hiç akılda kalıcı değiller. Boss savaşları çok sığ ve kendini tekrar ediyor. Hatta bi kısım Boss'larla savaşırken bazılarıyla savaşmıyoruz bile. Bence oyunun en büyük eksikliği birebir Boss savaşlarının az olmasıydı. Birde Final Boss'u bu oyuna hiç ama hiç yakışmamış. Görsel açıdan ilgi çekici gözükse de maalesef oynanış açısından hiç tatmin edici değildi.
Batman: Arkham Asylum 2024 yılında bile hala oynanmaya değer bir oyun.