Medieval temalı şeyleri seviyorum, bu bir sır değil. Oyunu oynarken hiçbir beklentim yoktu zaten yakın zamanda oynamaya başladım, insanların prime dönem dediği zamanları falan bilmiyorum. Ama oyun beni tatmin etti. Güzel bir parry attığında veya sağlam bir heavy attack vurduğunda zevk alıyorsun ve bu sırf dopamin pompalığın için olan bir şey değil. Gerçekten oyunu oynamak kolay değil ve hem reflekslerini hem de zekanı çalıştırman gerekiyor. Adamın yapacağı hareketi bilmek önemli. Bunlar dışında klasik bir Ubisoft oyunu diyecek pek bir şey yok.

In the end, it's you and the fella in front of you in a mechanically interesting fighting game with an entirely frustrating rest of the game built around it.

Play with friends. It helps, or you'll all settle into endless bitching about this and that and retire to go like, I dunno, take up gardening or something.

It has held my attention for a long time because I am a stubborn fuck that refuses to stop learning and apparently I like getting kicked in the face by the countless characters with stun-bashes in their kits. You can dodge them, I promise.