"The Invincible" to gra bazująca na hard sci-fi powieści Stanisława Lema z 1964 roku, o tym samym tytule. Twórcy ze studia Starward Industries podjęli się zadania, nie tyle przeniesienia co rozwinięcia fabuły tej klasycznej powieści na ekran komputera, co jest rzadkim i odważnym krokiem. W grze wcielamy się w Yasnę, astrobiologa, która budzi się na obcej planecie Regis III z amnezją, próbując odkryć, co stało się z jej załogą i jakie tajemnice skrywa ta planeta. Główne tematy gry to alternatywna ewolucja, miejsce ludzkości w kosmosie oraz potencjalna samoreplikacja maszyn, co stawia przed graczami filozoficzne pytania o naszą przyszłość w przestrzeni kosmicznej.

Rozgrywka i mechanika
"The Invincible" wpisuje się w gatunek tzw. "symulatorów chodzenia", gdzie kluczowe jest opowiadanie historii poprzez eksplorację świata gry. Yasna, jako postać, porusza się wolno, co ma oddać ciężar jej skafandra i trudne warunki na Regis III. Choć ten realizm dodaje immersji, to może być frustrujący dla graczy, zwłaszcza gdy sprint kończy się po kilku sekundach, a interakcje z otoczeniem bywają niewygodne i ograniczone. Gra nie oferuje tradycyjnych zagadek ani walki, co może rozczarować tych, którzy oczekują bardziej złożonej rozgrywki.

Budowanie świata i atmosfera
Jednym z największych atutów "The Invincible" jest jego oprawa audiowizualna. Retro-futurystyczny styl, nawiązujący do wyobrażeń przyszłości z lat 50. i 60., tworzy unikalną atmosferę. Technologia w grze jest zaawansowana, ale jednocześnie analogowa, co dodaje jej specyficznego uroku. Krajobrazy Regis III, choć często puste i surowe, są pięknie przedstawione, a muzyka autorstwa Brunona Lubasa doskonale podkreśla nastrój gry, potęgując poczucie tajemniczości i izolacji.

Postacie i dialogi
Gra skupia się na relacjach między Yasną a Novikiem, astrogatorem, który pomaga jej przez radio. Dialogi między nimi są dobrze napisane i stanowią oś fabuły, a ich głosy są profesjonalnie podłożone, co dodaje autentyczności i głębi postaciom. Yasna jest sympatyczną i wiarygodną protagonistką, która z czasem staje się coraz bardziej zmęczona i sfrustrowana sytuacją, co doskonale oddaje jej głos aktorki Daisy May. Novik, grany przez Jasona Baughana, jest spokojnym i opanowanym mentorem, który pomaga Yasnie zachować zdrowy rozsądek w trudnych momentach.

Tempo narracji i zakończenie
Tempo narracji w "The Invincible" jest powolne, co może być zarówno zaletą, jak i wadą, w zależności od oczekiwań gracza. Historia rozwija się stopniowo, budując napięcie i zagadki, które jednak nie zawsze prowadzą do satysfakcjonujących odpowiedzi. Zakończenie gry pozostawia wiele pytań bez odpowiedzi, co może być frustrujące, szczególnie dla tych, którzy oczekują pełnej konkluzji. Mimo to, fabuła jest na tyle intrygująca, że trzyma gracza w napięciu przez większość czasu. Podejmowane wybory, mimo, że jest ich niewiele - mają wpływ na zakończenia, których jest kilka w zależności jak poprowadzimy dialogi.

PLUSY
[+] Wyjątkowy retro-futurystyczny styl wizualny i doskonała muzyka.
[+] Oprawa audiowizualna: Piękne krajobrazy i przemyślane detale technologiczne.
[+] Dobrze napisane i profesjonalnie udźwiękowione dialogi między głównymi postaciami.
[+] Wciągająca i pełna filozoficznych pytań narracja.

ELEMENTY DYSKUSYJNE
[?] Długość gry.
[?] Wolne tempo.

MINUSY
[-] Ograniczone i czasami frustrujące interakcje z otoczeniem.
[-] Brak satysfakcjonującej konkluzji i wiele pytań bez odpowiedzi.
[-] Brak bardziej złożonej rozgrywki i elementów grywalnych.

"The Invincible" to wyjątkowa gra, która czerpie inspiracje z klasycznej powieści science fiction, oferując graczom intrygującą fabułę i piękną oprawę audiowizualną. Mimo pewnych wad, takich jak powolne tempo i ograniczone interakcje, gra potrafi wciągnąć swoją atmosferą i głębią narracyjną. Polecam ją szczególnie fanom gatunku "symulatorów chodzenia" i miłośnikom science fiction, którzy są gotowi na cierpliwe odkrywanie tajemnic Regis III.

The Invincible is a first person visual novel. It plainly states right there what its based on and plays as contemplatively as you'd expect for the kind of story its telling. I'd almost put it in the same kind of philosophizing as The Talos Principle games or Firewatch, but there aren't really any deep puzzles in The Invincible. You walk around, you find points of interest using a magnification scope or a metal detector and you talk to someone over a radio. You're given a good number of dialog choices throughout the story and when I play this game again in maybe a year and a few patches I'll be very interested to see the variations in dialog and events that might occur, though I hear its not super variant.

Its a great story I think, as slow as it proceeds. Good mystery and really good big Sci-Fi. If you found Starfield lacking in ponderous thought as I did this is filled to the brim with it. If you enjoyed Firewatch then you'll probably enjoy this too.
The Invincible is gorgeous, full of immense pondering about life, and stacked with great old school sci-fi aesthetics.

Looking forward to what Starward Industries make next.

***Reposted from my Steam review.

P.S. Good rover

Wonderful love letter to Stanislas Lem's works.

Not really a "game" but a beautiful narrative adventure. Storytelling, ambiance, art direction, music, landscapes...all in all, I find no weak points.
Really worth a try for those who likes solid and clever S-F story. Absolutely need to play for anyone who likes the books of Stanislas Lem.

Maybe the videogame experience could be even better if you have read the book before.
It's was so unexpected for me to land on Regis III after all this years since the first reading. Having the novel in mind as background had strengthened many parts of the game for me.
On the other hand, discover Lem's novel with this excellent game cannot be a bad choice anyway.

Without a doubt two completely different experiences that one is unable to experiment.

Fully enjoy yours !

"Платиновый список" ушло 11 часов.

Люблю писать про минусы, так понятнее, что за игра, нежели облизывать ее, но минусов Я пока не нашел.
Одно из лучших, во что Я играл. Тут хорошо все: не напряжный геймплэй, без монстров, стелса и беготни, сюжет, внятное объяснение происходящего, картинка, звук...
Сюжет. За ним реально интересно следить. Что происходит вообще? Зачем капитан нам помогает? Почему он темнит? Что нужно враждующей фракции? И с каждым ответом, добавляются новые вопросы из-за чего интерес не угасает.
Всем советую!

Review de The Invincible: Uma Jornada Visualmente Atraente, Mas Ponderosa

The Invincible oferece uma experiência visualmente deslumbrante e imersiva, mas essa fachada esconde uma jornada que pode não ser para todos. Completando 100% do jogo no PC, devo admitir que, embora os gráficos sejam impressionantes, a experiência geral é prejudicada por um ritmo extremamente lento, transformando-o, em grande parte, em um simulador de caminhada.

Os gráficos, sem dúvida, são um ponto alto. Os detalhes visuais, a ambientação e a fidelidade gráfica contribuem para criar um mundo envolvente e esteticamente agradável. A atenção aos detalhes é notável, especialmente em ambientes e objetos, proporcionando uma experiência visualmente rica.

No entanto, a jogabilidade é onde The Invincible pode dividir opiniões. O ritmo lento da progressão, combinado com uma quantidade significativa de caminhadas e exploração, pode não ser do agrado de todos os jogadores. A narrativa, embora intrigante, pode parecer arrastada devido à falta de eventos dinâmicos e ação substancial.

A mecânica de jogo, apesar de sólida, não consegue compensar totalmente o ritmo moroso. A ausência de desafios mais intensos ou elementos interativos pode resultar em uma experiência que parece mais uma contemplação visual do que uma experiência de jogo envolvente.

Em termos de longevidade, o jogo pode se estender, dependendo da disposição do jogador para explorar cada canto do ambiente. No entanto, para muitos, a falta de variedade de atividades pode limitar o apelo duradouro.

Consequentemente, atribuo a The Invincible uma nota de 7/10. Embora os gráficos se destaquem, a lentidão do jogo pode tornar a experiência um tanto monótona para alguns jogadores. Para aqueles que apreciam narrativas contemplativas e estão dispostos a aceitar um ritmo mais lento, The Invincible pode ser uma experiência única e envolvente.

Ao mesmo tempo que The Invincible tem diversos acertos, ele tem falhas marcantes. A história é cativante, a narrativa tem um ritmo equilibrado, os visuais são belíssimos, a trilha sonora é envolvente e a atuação de todo o elenco é ótima.
Porém, com o passar do jogo, sofri muito com quedas de quadro absurdas e constantes, coisa de 100 quadros de diferença sem motivo aparente. As telas de carregamento são, com todas as letras, safada, deixando a tela escura como se fosse um olho fechando. Eu entendo que ele é um jogo bem linear, mas há uma quantidade bem grande de paredes invisíveis e pequenas mudanças no terreno que tornam a exploração inviável. E, por fim, temos o encerramento da trama.
Há mais de um final no jogo. Eu fiz um e vi em um vídeo no YouTube outro e posso dizer que ambos são extremamente anticlimáticos e decepcionantes.

Admito que eu queria ter gostado mais de The Invincible, mas não posso dizer que não me diverti. Quem sabe o livro me agrade mais que o jogo.

The Invicible est un magnifique hommage rendu à Stanislas Lem, un auteur qui figure de loin parmi mes préférés tous genres confondus.
L'adaptation de Starward Industries possède toutes les qualités d'une grande oeuvre que le cinéma pourrait produire aujourd'hui : un scénario judicieux, une réalisation impeccable, un jeu d'acteur de qualité et des musiques sur mesure invitant à la contemplation et à la réflexion.

The Invicible n'est pas réellement un jeu mais plutôt une aventure narrative interactive.
De nombreux choix sont proposés tout au long de l'aventure. Ces derniers auront une influence sur le court de l'histoire et la fin du jeu (il y en a plusieurs).
Les actions à mener sont en revanche assez réduites: QTE, conduite de véhicule.

L'essentiel de l'aventure se résume à l'exploration et la découverte de Régis III et de ses mystères. Et il faut reconnaître qu'il y a fort à faire tant au niveau de l'intrigue que des panoramas.

Régis III est telle que l'on peut l'imaginer à la lecture du roman. Peut-être même encore mieux. Quel plaisir de fouler cette terre après les nombreuses lectures du roman ; d'autant plus qu'une adaptation en jeu vidéo était pour moi complètement inespérée. Et quelle adaptation ! Le voyage est dépaysant, saisissant. Je tire mon chapeau au studio pour le travail effectué.

En ce qui concerne le scénario et son intrigue, sans me risquer à spoiler, le studio a fait un choix qui permet d'intéresser tout à la fois les lecteurs de l'oeuvre originale que les autres.

Alors est-il nécessaire d'avoir lu le roman pour apprécier le jeu ? Assurément non. Toutefois, l'avoir lu peut renforcer l'expérience.
Je m'explique : certains passages, certaines actions, sont développés inégalement, et avoir le roman en tête permet à l'imagination qui s'en est nourrie d'ajouter ce que le jeu développe moins ou à choisis d'esquisser seulement.

Toujours étant, découvrir le roman de S. Lem ainsi que sa pensée via cette oeuvre vidéoludique ne peut être une mauvaise idée...
Deux expériences qui sont totalement différentes et impossibles pour un individu à expérimenter, profitez donc pleinement de la vôtre !

"Niezwyciężony" Lema to jedna z moich ulubionych książek. Studiu Starward Industries udało się sprytnie wpleść wymyślone przez siebie wydarzenia i postaci w kanwę powieści, tak że wszystko pasuje i nic się nie gryzie. Wygląda to bardzo wiarygodnie. Mnie opowiedziana historia interesowała od początku do końca. To powolny walking sim, w którym gameplayu jest tyle co kot napłakał - dla jednych będzie to minus, a innym będzie się podobało, ponieważ wciągną się w fabułę, wsiąkną w retrofuturystyczny klimat, w rozkminę nad tym co stało się na planecie Regis III i będą podziwiać przepiękne widoki - a trzeba przyznać, że wizualnie The Invincible to istny majstersztyk. Moja wyobraźnia pozostawia dużo do życzenia (ocieram się wręcz o afantazję), dlatego cieszę się, że graficy ze studia Starward urzeczywistnili dla mnie świat, który znałem tylko z opisów w powieści, ale nie byłem w stanie go sobie tak wyobrazić. Tak, jestem zachwycony, natrzaskałem mnóstwo screenshotów.

Pod sam koniec gry (zostało mi około 1h) trafiłem na coś, co wyglądało na game breaking buga, ale okazało się raczej glitchem w specyficznych warunkach. Wyglądało na to, że nie ukończę gry. Udało mi się skontaktować z osobami pracującymi u dewelopera gry, które naprawdę starały się mi pomóc. Na szczęście odblokowałem się sam, trochę przypadkiem, po wielu próbach i wielu dniach, niemniej jednak chciałbym z tego miejsca podziękować i przeprosić jednocześnie za zawracanie dupy. :)

Grę polecam wszystkim fanom Lema, sci-fi i walking simów. Warto.

Excellent immersion accompanied with a tasteful dialogue, but a little held back by a limited gameplay variety, and a bit lackluster execution that makes some parts of the game feels abrupt.

Visual - 8
Audio - 7
Gameplay - 8
Story - 9
Fun - 7

Overall - 7.8