sohovictor
Bio
yeah, perdonen, kame kame ha
yeah, perdonen, kame kame ha
Badges
Trend Setter
Gained 50+ followers
Gone Gold
Received 5+ likes on a review while featured on the front page
GOTY '23
Participated in the 2023 Game of the Year Event
Elite Gamer
Played 500+ games
Well Written
Gained 10+ likes on a single review
Liked
Gained 10+ total review likes
GOTY '22
Participated in the 2022 Game of the Year Event
Best Friends
Become mutual friends with at least 3 others
3 Years of Service
Being part of the Backloggd community for 3 years
Gamer
Played 250+ games
Popular
Gained 15+ followers
Noticed
Gained 3+ followers
N00b
Played 100+ games
Favorite Games
541
Total Games Played
016
Played in 2024
000
Games Backloggd
Recently Played See More
Recently Reviewed See More
un dos beefs que máis me interesaron na carreira é o enfrontamento entre Darwin e Marx. Darwin soltou un par de chorradas liberais xustificándose na súa interpretación de certas conductas animais. Marx contestáralle algo así como que viaxou polo mundo para acabar atopando na natureza a sociedade industrial inglesa da que procedía. é dicir, a forma de interpretar a natureza reproducía a ideoloxía burguesa da Inglaterra decimonónica, facendo pasar esas lecturas como obxectivas e xusticantes dese modelo de produción. Mutazione ten algo diso polo lado contrario: pretendendo fuxir das lóxicas violentas do capital, acaba atopando na harmonía e sensación de apoio dos ecosistemas un modelo político que lle agrada. o xogo vai un pouco así, ti chegas a unha illa onde se atopa o teu avó moribundo, durante máis ou menos unha semana, formarás xardíns máxicos cos que axudar á xente da vila nos seus pequenos problemas. eses xardíns teñen distintas prantas, con distintas necesidades, ás que ti axudas a crecer tocando cancións. as propias prantas producen sons que, en compañía, acaban xerando a canción ó completo. hai, polo tanto, un traballo de relacións simbólicas triple: os ecosistemas precisan de variedade e colaboración para sobrevivir, como unha canción ten distintos instrumentos con diferentes harmonías, baixos e percusións; como unha comunidade está chea de individuos que manteñen relacións sociais para vivir mellor. todo isto se estrutura con outras decisións moi brillantes: o uso da soap opera, co seu interese nos pequenos dramas locais, para levar a parte dramática de cada personaxe; a historia das mutacións e o pasado en ruinas da illa, para construir toda unha imaxe de outsider, dalgo maldito ou en decadencia, case monstroso, co que moitas veces defínese a xente que vive en vilas pequenas; así como un ciclo de días e franxas horarios para traballar esa sensación do ordinario, da repetición e o costume. entendo que moita xente o considere naif, pero para min aí tamén está parte da súa forza.