"The Invincible" to gra bazująca na hard sci-fi powieści Stanisława Lema z 1964 roku, o tym samym tytule. Twórcy ze studia Starward Industries podjęli się zadania, nie tyle przeniesienia co rozwinięcia fabuły tej klasycznej powieści na ekran komputera, co jest rzadkim i odważnym krokiem. W grze wcielamy się w Yasnę, astrobiologa, która budzi się na obcej planecie Regis III z amnezją, próbując odkryć, co stało się z jej załogą i jakie tajemnice skrywa ta planeta. Główne tematy gry to alternatywna ewolucja, miejsce ludzkości w kosmosie oraz potencjalna samoreplikacja maszyn, co stawia przed graczami filozoficzne pytania o naszą przyszłość w przestrzeni kosmicznej.
Rozgrywka i mechanika
"The Invincible" wpisuje się w gatunek tzw. "symulatorów chodzenia", gdzie kluczowe jest opowiadanie historii poprzez eksplorację świata gry. Yasna, jako postać, porusza się wolno, co ma oddać ciężar jej skafandra i trudne warunki na Regis III. Choć ten realizm dodaje immersji, to może być frustrujący dla graczy, zwłaszcza gdy sprint kończy się po kilku sekundach, a interakcje z otoczeniem bywają niewygodne i ograniczone. Gra nie oferuje tradycyjnych zagadek ani walki, co może rozczarować tych, którzy oczekują bardziej złożonej rozgrywki.
Budowanie świata i atmosfera
Jednym z największych atutów "The Invincible" jest jego oprawa audiowizualna. Retro-futurystyczny styl, nawiązujący do wyobrażeń przyszłości z lat 50. i 60., tworzy unikalną atmosferę. Technologia w grze jest zaawansowana, ale jednocześnie analogowa, co dodaje jej specyficznego uroku. Krajobrazy Regis III, choć często puste i surowe, są pięknie przedstawione, a muzyka autorstwa Brunona Lubasa doskonale podkreśla nastrój gry, potęgując poczucie tajemniczości i izolacji.
Postacie i dialogi
Gra skupia się na relacjach między Yasną a Novikiem, astrogatorem, który pomaga jej przez radio. Dialogi między nimi są dobrze napisane i stanowią oś fabuły, a ich głosy są profesjonalnie podłożone, co dodaje autentyczności i głębi postaciom. Yasna jest sympatyczną i wiarygodną protagonistką, która z czasem staje się coraz bardziej zmęczona i sfrustrowana sytuacją, co doskonale oddaje jej głos aktorki Daisy May. Novik, grany przez Jasona Baughana, jest spokojnym i opanowanym mentorem, który pomaga Yasnie zachować zdrowy rozsądek w trudnych momentach.
Tempo narracji i zakończenie
Tempo narracji w "The Invincible" jest powolne, co może być zarówno zaletą, jak i wadą, w zależności od oczekiwań gracza. Historia rozwija się stopniowo, budując napięcie i zagadki, które jednak nie zawsze prowadzą do satysfakcjonujących odpowiedzi. Zakończenie gry pozostawia wiele pytań bez odpowiedzi, co może być frustrujące, szczególnie dla tych, którzy oczekują pełnej konkluzji. Mimo to, fabuła jest na tyle intrygująca, że trzyma gracza w napięciu przez większość czasu. Podejmowane wybory, mimo, że jest ich niewiele - mają wpływ na zakończenia, których jest kilka w zależności jak poprowadzimy dialogi.
PLUSY
[+] Wyjątkowy retro-futurystyczny styl wizualny i doskonała muzyka.
[+] Oprawa audiowizualna: Piękne krajobrazy i przemyślane detale technologiczne.
[+] Dobrze napisane i profesjonalnie udźwiękowione dialogi między głównymi postaciami.
[+] Wciągająca i pełna filozoficznych pytań narracja.
ELEMENTY DYSKUSYJNE
[?] Długość gry.
[?] Wolne tempo.
MINUSY
[-] Ograniczone i czasami frustrujące interakcje z otoczeniem.
[-] Brak satysfakcjonującej konkluzji i wiele pytań bez odpowiedzi.
[-] Brak bardziej złożonej rozgrywki i elementów grywalnych.
"The Invincible" to wyjątkowa gra, która czerpie inspiracje z klasycznej powieści science fiction, oferując graczom intrygującą fabułę i piękną oprawę audiowizualną. Mimo pewnych wad, takich jak powolne tempo i ograniczone interakcje, gra potrafi wciągnąć swoją atmosferą i głębią narracyjną. Polecam ją szczególnie fanom gatunku "symulatorów chodzenia" i miłośnikom science fiction, którzy są gotowi na cierpliwe odkrywanie tajemnic Regis III.
Rozgrywka i mechanika
"The Invincible" wpisuje się w gatunek tzw. "symulatorów chodzenia", gdzie kluczowe jest opowiadanie historii poprzez eksplorację świata gry. Yasna, jako postać, porusza się wolno, co ma oddać ciężar jej skafandra i trudne warunki na Regis III. Choć ten realizm dodaje immersji, to może być frustrujący dla graczy, zwłaszcza gdy sprint kończy się po kilku sekundach, a interakcje z otoczeniem bywają niewygodne i ograniczone. Gra nie oferuje tradycyjnych zagadek ani walki, co może rozczarować tych, którzy oczekują bardziej złożonej rozgrywki.
Budowanie świata i atmosfera
Jednym z największych atutów "The Invincible" jest jego oprawa audiowizualna. Retro-futurystyczny styl, nawiązujący do wyobrażeń przyszłości z lat 50. i 60., tworzy unikalną atmosferę. Technologia w grze jest zaawansowana, ale jednocześnie analogowa, co dodaje jej specyficznego uroku. Krajobrazy Regis III, choć często puste i surowe, są pięknie przedstawione, a muzyka autorstwa Brunona Lubasa doskonale podkreśla nastrój gry, potęgując poczucie tajemniczości i izolacji.
Postacie i dialogi
Gra skupia się na relacjach między Yasną a Novikiem, astrogatorem, który pomaga jej przez radio. Dialogi między nimi są dobrze napisane i stanowią oś fabuły, a ich głosy są profesjonalnie podłożone, co dodaje autentyczności i głębi postaciom. Yasna jest sympatyczną i wiarygodną protagonistką, która z czasem staje się coraz bardziej zmęczona i sfrustrowana sytuacją, co doskonale oddaje jej głos aktorki Daisy May. Novik, grany przez Jasona Baughana, jest spokojnym i opanowanym mentorem, który pomaga Yasnie zachować zdrowy rozsądek w trudnych momentach.
Tempo narracji i zakończenie
Tempo narracji w "The Invincible" jest powolne, co może być zarówno zaletą, jak i wadą, w zależności od oczekiwań gracza. Historia rozwija się stopniowo, budując napięcie i zagadki, które jednak nie zawsze prowadzą do satysfakcjonujących odpowiedzi. Zakończenie gry pozostawia wiele pytań bez odpowiedzi, co może być frustrujące, szczególnie dla tych, którzy oczekują pełnej konkluzji. Mimo to, fabuła jest na tyle intrygująca, że trzyma gracza w napięciu przez większość czasu. Podejmowane wybory, mimo, że jest ich niewiele - mają wpływ na zakończenia, których jest kilka w zależności jak poprowadzimy dialogi.
PLUSY
[+] Wyjątkowy retro-futurystyczny styl wizualny i doskonała muzyka.
[+] Oprawa audiowizualna: Piękne krajobrazy i przemyślane detale technologiczne.
[+] Dobrze napisane i profesjonalnie udźwiękowione dialogi między głównymi postaciami.
[+] Wciągająca i pełna filozoficznych pytań narracja.
ELEMENTY DYSKUSYJNE
[?] Długość gry.
[?] Wolne tempo.
MINUSY
[-] Ograniczone i czasami frustrujące interakcje z otoczeniem.
[-] Brak satysfakcjonującej konkluzji i wiele pytań bez odpowiedzi.
[-] Brak bardziej złożonej rozgrywki i elementów grywalnych.
"The Invincible" to wyjątkowa gra, która czerpie inspiracje z klasycznej powieści science fiction, oferując graczom intrygującą fabułę i piękną oprawę audiowizualną. Mimo pewnych wad, takich jak powolne tempo i ograniczone interakcje, gra potrafi wciągnąć swoją atmosferą i głębią narracyjną. Polecam ją szczególnie fanom gatunku "symulatorów chodzenia" i miłośnikom science fiction, którzy są gotowi na cierpliwe odkrywanie tajemnic Regis III.
I didn’t care much about the story but the art direction was stunning
“Not everything is everywhere is for us”
I was very surprised by this game I’m not that big on walking sims but this is one of the few that actually ended up being pretty good. The story for this game is very intriguing the themes it gets across about human understanding and comprehension more stuff like evolution and human nature are done pretty good. And the message that not everything should have a meaning to humanity is done very well although if the game had much more defined endings to it this would have placed much higher. The art direction and scenery of this game is also amazing
I was very surprised by this game I’m not that big on walking sims but this is one of the few that actually ended up being pretty good. The story for this game is very intriguing the themes it gets across about human understanding and comprehension more stuff like evolution and human nature are done pretty good. And the message that not everything should have a meaning to humanity is done very well although if the game had much more defined endings to it this would have placed much higher. The art direction and scenery of this game is also amazing