Many action stories produced by the modern entertainment industry (especially in the United States) follow a specific narrative “mold” where the main character, an individual from the western “civilized” world, is sent to a poor, “uncivilized” country torn by war. The protagonist's goal is to complete a heroic mission, usually consisting of somehow saving the innocent portion of the population from the savage evildoers (who are depicted as solely responsible for the conflict), acting in the interests of both countries and reaching a satisfying, morally unambiguous conclusion. This, of course, serves as wish fulfillment for the country that holds narrative power over the production, as it provides a comfortable fantasy that would justify their actions in the real world. It may not be directly government-funded propaganda, but it reflects how the citizens from these western countries (again, almost exclusively the United States) see themselves: as necessary saviors of foreign nations. The main character's brutal killings are then framed as heroic acts, essential for the population's liberation. "Sugarcoated" is an understatement. This framing completely sanitizes any involvement from the powerful attacker, painting all of it as heroic altruism, a mission to "introduce democracy to the primitive people". In these narratives, the third world and its instability are objectified, turned into a tool to deliver both entertainment and political reaffirmation.
Far Cry 2 completely rejects this notion and offers, in its place, amoral realism. You start the game with the objective to kill an arms dealer, "the bastard who sells guns to both sides", as the game describes him. However, any pretense of morality is completely discarded less than an hour into the playthrough. After a brief introduction, you begin your journey by doing mercenary work, oftentimes war crimes, for both factions behind the conflict. You are not a hero, there are no good intentions here, you're a foreigner murdering Africans for money. As everyone else involved in this war, you maim and kill for selfish gains. Far cry 2 opts for a realistic depiction of the conflicts that are so sanitized by the entertainment industry at large. It doesn't shy away from recognizing the western presence in these countries, too. Half of your bosses are white and have European or North American origins. All of them show the same degree of disdain towards human life. You'll hear their attempts at morally justifying their actions through a simplified rhetoric: "They brought this on themselves", "Some destruction is necessary for the greater good", etc. It’s a reflection of the modern “imperialist” logic. But there is no justification for cutting off water supplies, killing professors and destroying medicine storages.
The game doesn't explicitly judge your actions, but it presents them without a filter. There isn't a moral bias to exempt your atrocities. It’s clear that you're just a killer, another pawn aiding the continuity of this conflict. What’s unique about Far Cry 2's narrative is that there isn't an active author's voice condemning or congratulating you, things are presented as they are, and you're the one to comprehend the immorality of your actions. However, it isn’t a game without a statement. Several literal elements help paint a clear message. There is a deliberate aura of dread permeating every moment in this experience, effectively enforced through visuals and game design choices, that helps set the tone of utter helplessness in a collapsing society.
The aesthetics of decay and misery are intensely palpable, Far Cry 2’s Africa looks unbearable to inhabit. Outposts are made of metal debris, safehouses are claustrophobic wooden huts, people are dirty and injured. All of this is presented through a dry, overwhelmingly saturated color palette that makes the game uncomfortable to look at (the graphics are quite nice, though).
This visually and narratively decaying world serves as the perfect backdrop to a gameplay loop built to oppress you. Enemies are aggressive, accurate and deal high damage. Guns jam frequently and healing plays a slow animation that locks you in place and cancels itself whenever you’re hit. Outside of the rare safehouses and towns, your safety is never guaranteed, as an enemy vehicle could always be rapidly rushing your position. In my personal experience, I thought the game was a little too forgiving when set to Hardcore difficulty, but too limiting when set to Infamous. While the former allows you to engage in interesting strategies in the middle of a dynamic combat, the latter forces you to find a rock, tree or car, crouch behind it and never leave cover until everyone is dead. That’s boring. I believe Infamous is designed to provide a dynamic and challenging experience to those who are already experienced with the game, which is not my case. A perfect difficulty (for me, at least) would have the higher damage taken and lower ammo count from Infamous with more fragile, less accurate enemies. In this sense, Far Cry 2 doesn’t fully succeed in its oppressive gameplay design. It’s either too easy or too boring. It’d be unfair to call the game unfun, however. Regardless of difficulty, the gameplay is fluid, allowing you multiple approaches to each scenario and providing you with opportunities to plan your actions ahead of time. I found myself making quick, unusual decisions in the middle of combat to maximize safety and resources, such as choosing not to blow up an enemy vehicle so I could steal it later or doing a sudden sideways drift near an enemy outpost in order to use my own car as cover. Your strategies and goals can change in the middle of every encounter, making combat dynamic and entertaining to engage with.
Traversing the environment is often a hassle. No fast travel means you’ll have a map shoved in your face almost every time you’re not shooting people, as if you were playing a very sick, twisted version of Firewatch. The difficulty in traveling is essential for a pure experience, but this aspect could have been implemented with more grace. Two or three additional bus stops scattered around the map would have still made traveling long distances essential (making you vulnerable for long periods of time) while alleviating some of the duller aspects of checking a map every 3 seconds to make sure you’re on the right track. I’m exceptionally awful at spatial localization, though, so that might be a more personal problem.
Your journey is, for the most part, aimless. The story feels static, there is no sense of progression and nothing you do makes any significant difference. Even the ending sequence makes it clear that your efforts came to nothing. It reflects the main character, an emotionless mercenary disconnected from reality who is concerned only with profit and satisfaction. The protagonist serves as a representation of the unthinking player, the type of individual to engage with a game like this from a purely indulgent perspective, fully embracing the role of psychopath murderer assigned to them and never stopping to consider the context surrounding their actions. The main character doesn’t become a villain, he has always operated following the same cynical approach towards existence: It is worth to trade countless human lives in exchange for profit. “I used to be you”, says the Jackal. There are no heroes in Far Cry 2. There are no villains either. Only war remains when you annihilate humanity.
Far Cry 2 completely rejects this notion and offers, in its place, amoral realism. You start the game with the objective to kill an arms dealer, "the bastard who sells guns to both sides", as the game describes him. However, any pretense of morality is completely discarded less than an hour into the playthrough. After a brief introduction, you begin your journey by doing mercenary work, oftentimes war crimes, for both factions behind the conflict. You are not a hero, there are no good intentions here, you're a foreigner murdering Africans for money. As everyone else involved in this war, you maim and kill for selfish gains. Far cry 2 opts for a realistic depiction of the conflicts that are so sanitized by the entertainment industry at large. It doesn't shy away from recognizing the western presence in these countries, too. Half of your bosses are white and have European or North American origins. All of them show the same degree of disdain towards human life. You'll hear their attempts at morally justifying their actions through a simplified rhetoric: "They brought this on themselves", "Some destruction is necessary for the greater good", etc. It’s a reflection of the modern “imperialist” logic. But there is no justification for cutting off water supplies, killing professors and destroying medicine storages.
The game doesn't explicitly judge your actions, but it presents them without a filter. There isn't a moral bias to exempt your atrocities. It’s clear that you're just a killer, another pawn aiding the continuity of this conflict. What’s unique about Far Cry 2's narrative is that there isn't an active author's voice condemning or congratulating you, things are presented as they are, and you're the one to comprehend the immorality of your actions. However, it isn’t a game without a statement. Several literal elements help paint a clear message. There is a deliberate aura of dread permeating every moment in this experience, effectively enforced through visuals and game design choices, that helps set the tone of utter helplessness in a collapsing society.
The aesthetics of decay and misery are intensely palpable, Far Cry 2’s Africa looks unbearable to inhabit. Outposts are made of metal debris, safehouses are claustrophobic wooden huts, people are dirty and injured. All of this is presented through a dry, overwhelmingly saturated color palette that makes the game uncomfortable to look at (the graphics are quite nice, though).
This visually and narratively decaying world serves as the perfect backdrop to a gameplay loop built to oppress you. Enemies are aggressive, accurate and deal high damage. Guns jam frequently and healing plays a slow animation that locks you in place and cancels itself whenever you’re hit. Outside of the rare safehouses and towns, your safety is never guaranteed, as an enemy vehicle could always be rapidly rushing your position. In my personal experience, I thought the game was a little too forgiving when set to Hardcore difficulty, but too limiting when set to Infamous. While the former allows you to engage in interesting strategies in the middle of a dynamic combat, the latter forces you to find a rock, tree or car, crouch behind it and never leave cover until everyone is dead. That’s boring. I believe Infamous is designed to provide a dynamic and challenging experience to those who are already experienced with the game, which is not my case. A perfect difficulty (for me, at least) would have the higher damage taken and lower ammo count from Infamous with more fragile, less accurate enemies. In this sense, Far Cry 2 doesn’t fully succeed in its oppressive gameplay design. It’s either too easy or too boring. It’d be unfair to call the game unfun, however. Regardless of difficulty, the gameplay is fluid, allowing you multiple approaches to each scenario and providing you with opportunities to plan your actions ahead of time. I found myself making quick, unusual decisions in the middle of combat to maximize safety and resources, such as choosing not to blow up an enemy vehicle so I could steal it later or doing a sudden sideways drift near an enemy outpost in order to use my own car as cover. Your strategies and goals can change in the middle of every encounter, making combat dynamic and entertaining to engage with.
Traversing the environment is often a hassle. No fast travel means you’ll have a map shoved in your face almost every time you’re not shooting people, as if you were playing a very sick, twisted version of Firewatch. The difficulty in traveling is essential for a pure experience, but this aspect could have been implemented with more grace. Two or three additional bus stops scattered around the map would have still made traveling long distances essential (making you vulnerable for long periods of time) while alleviating some of the duller aspects of checking a map every 3 seconds to make sure you’re on the right track. I’m exceptionally awful at spatial localization, though, so that might be a more personal problem.
Your journey is, for the most part, aimless. The story feels static, there is no sense of progression and nothing you do makes any significant difference. Even the ending sequence makes it clear that your efforts came to nothing. It reflects the main character, an emotionless mercenary disconnected from reality who is concerned only with profit and satisfaction. The protagonist serves as a representation of the unthinking player, the type of individual to engage with a game like this from a purely indulgent perspective, fully embracing the role of psychopath murderer assigned to them and never stopping to consider the context surrounding their actions. The main character doesn’t become a villain, he has always operated following the same cynical approach towards existence: It is worth to trade countless human lives in exchange for profit. “I used to be you”, says the Jackal. There are no heroes in Far Cry 2. There are no villains either. Only war remains when you annihilate humanity.
It's actually a great game. Probably won't ever beat since I lost my save file and shit takes forever in this game, but I had a lot of fun clearing the map and being immersed in the dynamic world. Game is constantly praised for being ahead of its time in its foliage effects, attention to detail with physics and player interaction, having sick weapons, etc. Amazing framework, but suffers from repetition in game design and frustrating reward systems. Outposts respawn way too fast.
I can't cap the framerate so I'm getting a glitch where most of the NPC's jump around, which means I can't progress past the first hour or two of the game. It's a shame as while this game isn't anything special, it's decently fun and MUCH improved on the first game.
I dont know if i have been filtered or if the enemies are supposed to know your exact position 24/7
Well, at least it's better than Far Cry 6.
nerden başlasam bilmiyorum.
öncelikle bu oyunun çocukken deneyim ettiğimde hatrımda çok ilginç şeyler deneyen çok keyifli bi oyun olarak kaldığını söyliyeyim ve yıllardır içimde kalmıştı bir gün dönüp oynamayı çok istiyordum. ve oynadım. ve ubisoft'un assassin's creed 1 ile yediği bokun aynısını yediğini fark ettim.
abi şimdi oynanışa gelirsek bu oyunun çocukken bana ilginç gelmesinin başlıca sebebi normalde başka fpslerde olmayan bazı "gerçekçi" detaylar olması. bunlar safehouselarda uyuyup saatinden uyanacağın saati seçme, boktan silahlar kullanırsan silahın tutukluk yapması ve bi noktada kırılması, araban hasar alırsa inip tamir edebilmen, haritayı açınca oyunun durup ana menüye dönmesi değil de karakterimizin harita çıkarıp ona bakması ve karakterimizin hastalıktan dolayı düzenli olarak ilaç alması gibi özellikler. bunlar çocuk olan beni çok heyecanlandırmış ve ne kadar çok şey yapabiliyoruz gerçek gibi dedirtmişti ama şu an oyunu oynayınca bu özelliklerin her birinden nefret ettim ve keşke olmasalarmış dedim. safehouselarda uyuma olayını oyunun başında bana öğretmek için yaptırması dışında hiç kullanmadım çünkü saati değiştirmek dışında hiçbir etkisi yok. silah tutukluluğu konusu hala düşününce güzel gelse de oyunda tutukluk yapmayan silahlar elde etmek için boktan yan görevler yapmanız lazım (ki o konuya sonra geilcem) ve bahsettiğim boktan silahlar o kadar sık tutukluluk yapıp sizi çatışmanın ortasında bok gibi bırakıyo ki silahı sikip atasınız geliyor. harita olayı başta yine hoşuma gitse de ilerlerde canımı çok sıktı. ilaç olayınınsa hiçbir etkisini göremedim her zaman mevcut ilacım vardı ve karakter triggerlandığında içtim. vuruş hissiyatı aralarında 4 yıl olan ilk oyundan çok çok daha kötü ve yine ilk oyunun aksine düşmanlar mermi süngeri gibi vur vur ölmüyolar. arabalar çok yavaş ve çok çabuk bozuluyolar. şimdi arabalar konusunda oyundan aldığım keyfi korkunç düşüren bir olay var. araba ile bir yerden bir yere giderken sık sık arkanızda düşman arabası spawnlanıyor ve üstündeki turret ile sıkmaya başlıyo ya da her türlü yol üstünde bir outposttan geçtiğiniz için ordaki düşmanlar sıkıyor ve ne kadar hızlı giderseniz gidin mermiler takip ediyo ve arabayı 10 saniye içinde hareket edemiyecek hale getiriyor ve işte bu olay oyunun anasını sikiyor. oyunda yolculuk ederken her 5 dakikada bir arabanızdan inip diğer arabayla veya insanlarla şavaşıp başka arabaya binmeniz gerekiyo ve bu oyunu işkenceye çeviriyo.
karakter çok hızlı yoruluyo ve çok hasar yiyor ve ölecek hale geliyo.
oyunun içine gelirsek. oyun prologue kısmından sonra sizi açık dünyaya bırakıyro ve yapabileceğiniz etkinlikler: ana görevler, silahçı görevleri, radyo kulesi görevleri, buddy görevleri ve ilacınız bittiği zaman underground görevleri. silahçı görevleri birbirinin aynısı konvoy patlatma görevlerinden oluşuyor ve dükkana yeni silahlar açıyo ama zaten keyif almadığım bu oyundan bir de bu tekdüze görevleri yapmak istemediğimden yapmadım ve bu yüzden dükkana asla uğramadım elmasları da asla kullanmadım. underground görevlerinin diyaloglarından animasyonlarına hepsi aynı. ha ana görevlere gelirsek konu değişiyor mu? pek sayılmaz. şimdi ana göreve geçmeden çok kısaca hikayeden bahsetmeliyim. oyun afrikada isimsiz bir bölgede geçiyor. ülkeye içsavaş hakim ve ülkede ufll ve arp isimli iki politik grup oluşmuş ve uğrunda sivillerin de can verdiği sonu gelmez bir savaş içindeler. ve jackal isimli bir silah satıcısı da iki tarafa da silah sağlayarak savaşın bitmemesini sağlıyor. bizim karakter de bu jackal'ı öldürmekle görevlendirilmiş bir paralı asker. jackal'ı ortaya çıkarmak için de iki gruba da yardım ediyoruz. ha işte burda ana görevlerin bokluğu çıkıyor. oyunun ana görevleri tamamen "arp şurda silah depoluyomuş git orayı patlat" "ufll şurda ilaç depoluyomuş git orayı patlat" "arp şurda anlaşma yapcakmış git onu boz" gibi görevlerden ibaret. içerik değişiyor veya ilginç yanları olsa buna yine tamam dicem ama aynı binaya girip aynı adamla konuşup aynı yerlere gidip aynı şeyleri yapıyosunuz ve bu oyun 15 SAAT FALAN. heh işte tam bu yüzden incelemenin başında assassin's creed 1 benzetmesi yaptım çünkü tam olarak aynısı. bi oynanış yapmışsınız belli "ilginç" şeyler eklemişsiniz ama oyunun içi bomboş.
bir de oyunun başında karakter seçme ekranı var böyle 7-8 karakter koymuşlar seçilebilen ki hiçbir şey değiştirmiyorlar oynanış veya hikaye namına.
oyunda istediğiniz an save alabiliyorsunuz fakat sanki böyle bir özellik yokmuş gibi binaların belli yerlerine save noktaları koyulmuş?
karakterlerin hepsi aşırı kişiliksiz sıkıcı karakterler.
jackal karakterinin konuştuğu anlar aceleye mi geldi noldu bilmiyorum ama aşırı hızlı ve vurgusuz konuşuyor. google translate vurgusu bile yok.
bu oyun madem bu kadar gerçekçilik kasmak istiyodu senaryoyu görevleri falan siktir edip yine bu ülkeyi kullansaydı ve gerçekçilik unsurlarını adam akıllı yapıp harbi keyifli gerçekçi bir fps simülasyon/sandbox bi oyun yapsaydı en azında belli bir kitleyi tatmin edebilirdi.
çocukken her şeyin çok ilginç ve çok renkli olduğunu ama bunun sebebinin çocuk olmam olduğunu yüzüme sertçe vuran bi oyun oldu.
44/100
öncelikle bu oyunun çocukken deneyim ettiğimde hatrımda çok ilginç şeyler deneyen çok keyifli bi oyun olarak kaldığını söyliyeyim ve yıllardır içimde kalmıştı bir gün dönüp oynamayı çok istiyordum. ve oynadım. ve ubisoft'un assassin's creed 1 ile yediği bokun aynısını yediğini fark ettim.
abi şimdi oynanışa gelirsek bu oyunun çocukken bana ilginç gelmesinin başlıca sebebi normalde başka fpslerde olmayan bazı "gerçekçi" detaylar olması. bunlar safehouselarda uyuyup saatinden uyanacağın saati seçme, boktan silahlar kullanırsan silahın tutukluk yapması ve bi noktada kırılması, araban hasar alırsa inip tamir edebilmen, haritayı açınca oyunun durup ana menüye dönmesi değil de karakterimizin harita çıkarıp ona bakması ve karakterimizin hastalıktan dolayı düzenli olarak ilaç alması gibi özellikler. bunlar çocuk olan beni çok heyecanlandırmış ve ne kadar çok şey yapabiliyoruz gerçek gibi dedirtmişti ama şu an oyunu oynayınca bu özelliklerin her birinden nefret ettim ve keşke olmasalarmış dedim. safehouselarda uyuma olayını oyunun başında bana öğretmek için yaptırması dışında hiç kullanmadım çünkü saati değiştirmek dışında hiçbir etkisi yok. silah tutukluluğu konusu hala düşününce güzel gelse de oyunda tutukluk yapmayan silahlar elde etmek için boktan yan görevler yapmanız lazım (ki o konuya sonra geilcem) ve bahsettiğim boktan silahlar o kadar sık tutukluluk yapıp sizi çatışmanın ortasında bok gibi bırakıyo ki silahı sikip atasınız geliyor. harita olayı başta yine hoşuma gitse de ilerlerde canımı çok sıktı. ilaç olayınınsa hiçbir etkisini göremedim her zaman mevcut ilacım vardı ve karakter triggerlandığında içtim. vuruş hissiyatı aralarında 4 yıl olan ilk oyundan çok çok daha kötü ve yine ilk oyunun aksine düşmanlar mermi süngeri gibi vur vur ölmüyolar. arabalar çok yavaş ve çok çabuk bozuluyolar. şimdi arabalar konusunda oyundan aldığım keyfi korkunç düşüren bir olay var. araba ile bir yerden bir yere giderken sık sık arkanızda düşman arabası spawnlanıyor ve üstündeki turret ile sıkmaya başlıyo ya da her türlü yol üstünde bir outposttan geçtiğiniz için ordaki düşmanlar sıkıyor ve ne kadar hızlı giderseniz gidin mermiler takip ediyo ve arabayı 10 saniye içinde hareket edemiyecek hale getiriyor ve işte bu olay oyunun anasını sikiyor. oyunda yolculuk ederken her 5 dakikada bir arabanızdan inip diğer arabayla veya insanlarla şavaşıp başka arabaya binmeniz gerekiyo ve bu oyunu işkenceye çeviriyo.
karakter çok hızlı yoruluyo ve çok hasar yiyor ve ölecek hale geliyo.
oyunun içine gelirsek. oyun prologue kısmından sonra sizi açık dünyaya bırakıyro ve yapabileceğiniz etkinlikler: ana görevler, silahçı görevleri, radyo kulesi görevleri, buddy görevleri ve ilacınız bittiği zaman underground görevleri. silahçı görevleri birbirinin aynısı konvoy patlatma görevlerinden oluşuyor ve dükkana yeni silahlar açıyo ama zaten keyif almadığım bu oyundan bir de bu tekdüze görevleri yapmak istemediğimden yapmadım ve bu yüzden dükkana asla uğramadım elmasları da asla kullanmadım. underground görevlerinin diyaloglarından animasyonlarına hepsi aynı. ha ana görevlere gelirsek konu değişiyor mu? pek sayılmaz. şimdi ana göreve geçmeden çok kısaca hikayeden bahsetmeliyim. oyun afrikada isimsiz bir bölgede geçiyor. ülkeye içsavaş hakim ve ülkede ufll ve arp isimli iki politik grup oluşmuş ve uğrunda sivillerin de can verdiği sonu gelmez bir savaş içindeler. ve jackal isimli bir silah satıcısı da iki tarafa da silah sağlayarak savaşın bitmemesini sağlıyor. bizim karakter de bu jackal'ı öldürmekle görevlendirilmiş bir paralı asker. jackal'ı ortaya çıkarmak için de iki gruba da yardım ediyoruz. ha işte burda ana görevlerin bokluğu çıkıyor. oyunun ana görevleri tamamen "arp şurda silah depoluyomuş git orayı patlat" "ufll şurda ilaç depoluyomuş git orayı patlat" "arp şurda anlaşma yapcakmış git onu boz" gibi görevlerden ibaret. içerik değişiyor veya ilginç yanları olsa buna yine tamam dicem ama aynı binaya girip aynı adamla konuşup aynı yerlere gidip aynı şeyleri yapıyosunuz ve bu oyun 15 SAAT FALAN. heh işte tam bu yüzden incelemenin başında assassin's creed 1 benzetmesi yaptım çünkü tam olarak aynısı. bi oynanış yapmışsınız belli "ilginç" şeyler eklemişsiniz ama oyunun içi bomboş.
bir de oyunun başında karakter seçme ekranı var böyle 7-8 karakter koymuşlar seçilebilen ki hiçbir şey değiştirmiyorlar oynanış veya hikaye namına.
oyunda istediğiniz an save alabiliyorsunuz fakat sanki böyle bir özellik yokmuş gibi binaların belli yerlerine save noktaları koyulmuş?
karakterlerin hepsi aşırı kişiliksiz sıkıcı karakterler.
jackal karakterinin konuştuğu anlar aceleye mi geldi noldu bilmiyorum ama aşırı hızlı ve vurgusuz konuşuyor. google translate vurgusu bile yok.
bu oyun madem bu kadar gerçekçilik kasmak istiyodu senaryoyu görevleri falan siktir edip yine bu ülkeyi kullansaydı ve gerçekçilik unsurlarını adam akıllı yapıp harbi keyifli gerçekçi bir fps simülasyon/sandbox bi oyun yapsaydı en azında belli bir kitleyi tatmin edebilirdi.
çocukken her şeyin çok ilginç ve çok renkli olduğunu ama bunun sebebinin çocuk olmam olduğunu yüzüme sertçe vuran bi oyun oldu.
44/100
HORRIBLE THE WORST FAR CRY EVER INPLAYABLE INJOGÁVEL ESSA BOMBA
La propuesta perfecta que creó Ubisoft para competir directamente contra Call Of Duty. Far Cry 2 es un videojuego de acción-aventura de mundo abierto de disparos en primera persona. Seremos un agente (a elegir) cuya misión es ir a una localización en guerra en África y asesinar a un tipo llamado El Chacal, pero por una serie de acontecimientos al empezar el juego, nos convertiremos en mercenario y trabajaremos para ambos bandos de la guerra mientras estamos enfermos de malaria pero sin renunciar a nuestra misión. Las campañas de Call Of Duty son pasilleras, lineales y tenemos tan poca libertad que no podemos ni abrir una puerta, lo hacen los NPCs por nosotros. Pues bien, FarCry2 es absolutamente todo lo contrario. Tenemos 100% de libertad para hacer lo que queramos, trabajar para quién queramos en el orden que queramos e ir a donde queramos. Tenemos un enorme mapa ambientado en la sabana Africana por el que podremos movernos libremente, ya sea a pie o conduciendo. Tendremos muchas armas para comprar y mejoras para éstas. Además de las misiones de ambos bandos de la guerra y las secundarias, ayudaremos a otros mercenarios como nosotros, y podemos traicionarlos, ignorarlos, salvarlos o incluso perderlos en combate. El videojuego está lleno de decisiones que, aunque no afectan a la trama directamente, le otorga cierto encanto porque realmente, dependiendo de lo que elijamos, podemos perder o ganar mas misiones y jugar ciertos eventos de forma distinta. De hecho, hasta el estar enfermo de malaria influye, ya que necesitamos hacer misiones para negociar por nuestros medicamentos o moriremos, hecho con el que no nos debemos despistar, así que, realmente, la iniciativa del juego es brutal. Pero debido a este sistema que pretende hacernos sentir dueños de nuestra propia historia, los jugadores mas aferrados a "tramas" y "películas" en los videojuegos sentirán que es un juego compuesto por misiones secundarias, y eso está totalmente lejos de la realidad, lo que ocurre es que el argumento no sigue un ritmo cinematográfico, es simplemente un contexto, y eso no es un defecto. Aunque en las misiones relacionadas directamente con el Chacal (que son pocas) si tendrán mas peso, pudiendo incluso elegir entre un par de finales distintos. La música ambienta tan bien como el escenario, que se siente muy vivo, que reacciona a los disparos, por ejemplo, si le aciertas a un árbol las ramas caen, y si prendes fuego es una gozada ver como se extiende por la hierba seca, incluso a día de hoy es espectacular. El único defecto que le pondría es la ausencia de fauna animal, sobre todo depredadores. Hubiera estado bien.
El modo online (que hoy 12 de Marzo del 2024 sigue abierto pero muerto, al menos en PS3) es la misma propuesta que Call Of Duty, pero tienes la posibilidad de crear desde 0 tus propios escenarios, lo cual es bastante interesante.
En definitiva, un videojuego de mucha acción con propuestas atrevidas, muy completo, libre, divertido y que recomiendo. Me da mucho coraje ver como la gente que valora este juego ignora que Far Cry 3 (que es, indudablemente, el mejor de la saga) aun no existía, siendo FarCry 2 la base absoluta de éste.
-JUEGO COMPLETADO EN MI CANAL-
https://www.youtube.com/playlist?list=PLk_gzdzc7EsL_azdE9OMQxpdec3tPzrFl
El modo online (que hoy 12 de Marzo del 2024 sigue abierto pero muerto, al menos en PS3) es la misma propuesta que Call Of Duty, pero tienes la posibilidad de crear desde 0 tus propios escenarios, lo cual es bastante interesante.
En definitiva, un videojuego de mucha acción con propuestas atrevidas, muy completo, libre, divertido y que recomiendo. Me da mucho coraje ver como la gente que valora este juego ignora que Far Cry 3 (que es, indudablemente, el mejor de la saga) aun no existía, siendo FarCry 2 la base absoluta de éste.
-JUEGO COMPLETADO EN MI CANAL-
https://www.youtube.com/playlist?list=PLk_gzdzc7EsL_azdE9OMQxpdec3tPzrFl
the constant Malaria outbursts were fucking annoying
Better than 3
Great details
the map editor in this was ahead of the time had so much fun with it
Played this a few years ago. But the basic thing that makes this game special is how every aspect builds around the theams. From the art, the mechanics to the graphics, the long winding suffering that is a Heart of Darkness story.
You've seen everything this game has to offer about 2 hours in. It just repeats everything after that with nothing new interesting ever happening.
Probably one of the Very Few ubishit made games. With weapon realism and fires and grand scale map in Africa.
Deveria ficar apenas para o vídeo, mas é muito difícil não falar desse jogo. Para um comentário breve;
Mesmo que após bioshock, vários FPS comecem a questionar as ações tomadas pelos jogadores, poucos conseguiram integrar tão bem essa mensagem (anti-violência) na gameplay quanto Far Cry 2.
Diferente de outros, como o spec ops: the line, mesmo as mecânicas (interações com o jogo) e a gameplay (aplicação dessas interações no mundo simulado) tornam esse tipo de jogo, que deveria ser absolutamente prazeroso, muito difícil de ser jogado.
Você anda de carro por aí até se deparar com um posto de inimigos, é bastante difícil desviar do local, mas qual a recompensa de enfrentar essas pessoas? Nenhuma.
A nossa arma desgasta, corre o risco de emperrar ou de "explodir" na nossa mão, você perde cura e não ganha nem dinheiro nem XP para progredir o personagem, em locais que depois de alguns minutos, serão novamente abastecidos por inimigos.
Matar em Spec Ops é divertido, mas o jogo te questiona moralmente sobre essa diversão através dos diálogos e cenas.
Matar em Far Cry 2 é um inconveniente. E cada vez que sua arma emperrar, você vai se lembrar disso.
Mesmo que após bioshock, vários FPS comecem a questionar as ações tomadas pelos jogadores, poucos conseguiram integrar tão bem essa mensagem (anti-violência) na gameplay quanto Far Cry 2.
Diferente de outros, como o spec ops: the line, mesmo as mecânicas (interações com o jogo) e a gameplay (aplicação dessas interações no mundo simulado) tornam esse tipo de jogo, que deveria ser absolutamente prazeroso, muito difícil de ser jogado.
Você anda de carro por aí até se deparar com um posto de inimigos, é bastante difícil desviar do local, mas qual a recompensa de enfrentar essas pessoas? Nenhuma.
A nossa arma desgasta, corre o risco de emperrar ou de "explodir" na nossa mão, você perde cura e não ganha nem dinheiro nem XP para progredir o personagem, em locais que depois de alguns minutos, serão novamente abastecidos por inimigos.
Matar em Spec Ops é divertido, mas o jogo te questiona moralmente sobre essa diversão através dos diálogos e cenas.
Matar em Far Cry 2 é um inconveniente. E cada vez que sua arma emperrar, você vai se lembrar disso.
i genuinely don't think i have seen a single person finish this
Набор невнятных РЕАЛИСТИЧНЫХ механик, которые ломают игру и заставляют игрока заниматься хрен пойми чем в наитупейшем открытом мире.
para 2008 é muito bom mas jogando no pc no ano de 2023 esta mto mas mto bugado e são bugs que atrapalham demais fora que o jogo é muito longo para aguentar com esses bugs em media de 17 horas
kardesim bak simdi burda canta var cantanin icinde elmas var biz bu cantaya bomba koycaz afrikali orosbu cocuklarina vercez bujnlar patlicak bum anladin mi
"ну там ветки можно отстреливать и я этим занимался 170 часов, и это только за последнюю неделю"
One of the most annoying and aggravating experiences I've ever had with a shooter. Not hostile in a way that promotes player engagement, but in a way that seems to intentionally try to make the game unenjoyable under the guise of difficulty.
Compared to Far Cry 1 this is better in every way. The AI is still a bit iffy and most of the voice acting is bad but the vibe this game has is very good.
Taking place in Africa this game feels very unique to the other basic FPS games. The gun-play is greatly improved with better guns and the inclusion of gun jamming which spices up the gameplay.
However, every couple of hours my game would crash (On Steam), meaning I would have to save every time I got to an objective. When I was about 90% through the story, my game crashed during a save and then deleted my save file. Bummer :-/
Taking place in Africa this game feels very unique to the other basic FPS games. The gun-play is greatly improved with better guns and the inclusion of gun jamming which spices up the gameplay.
However, every couple of hours my game would crash (On Steam), meaning I would have to save every time I got to an objective. When I was about 90% through the story, my game crashed during a save and then deleted my save file. Bummer :-/
O pior far cry disparado... odeio limpar uma base inimiga, dar 2 passos pra fora e os inimigos já respawnar, não somente isso, esse jogo realmente não me agradou, até tentei continuar jogando...
great for its time but now has too much competition. just play stalker or something that isnt tedious
У игры прикольная и даже уникальная атмосфера. Я больше не припомню ни одного более менее крупного проекта в таком же сеттинге. Дополнительных баллов накидывает внимание к деталям, начиная с анимации и заканчивая физикой. Первый час игры заходит на ура.
Но потом игра начинает жестко душить тебя как дальнобой душит дешевую шлюху с трассы. Самая большая претензия - блок посты. На кой хуй мне их зачищать, если буквально через метров 100 они ресетнутся и меня снова будут долбить в очко? Причем проскочить мимо них тоже бывает не просто, твою тачку быстро выводят из строя и вот ты сидишь в блядском ведре как конченный дебил, пока куча сами поняли кого играют с тобой в тупака или хххтентасьона. По этой же причине нет никакого желания заниматься побочками, вроде задания оружейника или звонков с вышки. Обычное задание в стиле "сходи туда и убей того" превращается в марафон говна с блокпостами и патрулями.
Несколько раз пытался начать и добить - каждый раз бросаю на переходе на вторую локацию. У игры был мощный потенциал, но конкретные неудачные решения ван-шотят её. Как-то так.
Но потом игра начинает жестко душить тебя как дальнобой душит дешевую шлюху с трассы. Самая большая претензия - блок посты. На кой хуй мне их зачищать, если буквально через метров 100 они ресетнутся и меня снова будут долбить в очко? Причем проскочить мимо них тоже бывает не просто, твою тачку быстро выводят из строя и вот ты сидишь в блядском ведре как конченный дебил, пока куча сами поняли кого играют с тобой в тупака или хххтентасьона. По этой же причине нет никакого желания заниматься побочками, вроде задания оружейника или звонков с вышки. Обычное задание в стиле "сходи туда и убей того" превращается в марафон говна с блокпостами и патрулями.
Несколько раз пытался начать и добить - каждый раз бросаю на переходе на вторую локацию. У игры был мощный потенциал, но конкретные неудачные решения ван-шотят её. Как-то так.
it got hard fast
Malaria hits a little different after this one
I’m not sure what to say about this game. The fun play is solid, the setting drips with atmosphere, and there is a clear vision that they were going for. On the other hand, the voice actors sound like they are being held at gunpoint. I’m glad I played. I might never play it again.
i have so many blood diamonds irl