iheartnishiki
mobil oyun olarak çıktığını baz alırsak aslında 2014'e göre fena değil, o yılda olsam kesin vaow diye sarardım. ama pc'ye portlarken asla uğraşılmamış, olduğu gibi getirilmiş. bi oyun esc'e basınca nasıl menüye dönmez de hiçbi şekilde "çıkmak istiyor musunuz" diye sormadan oyunu kapatır kardeşim. ya da options'ta ses düzeyi gibi en basit ayarlar nasıl olmaz.
dövüş açısından çeşitliliğe sahip değil, bi weapon bi de magic seçeneğin var. en azından magic konusunda biraz seçenek eklemeye çalışmışlar bunu takdir edeyim, kimisi tek hedef alabilirken lightning sword kullandığında magicin belirli bi alan içerisindeki herkese saldırabilmesi mesela. aslında temel bi özellik ama bu oyun icin alkışlancak bi şey
çünkü oyun KÜTÜK gibi. kamera açısı ayarlanmıyor, bazı dekorasyon sütunlar yüzünden gelen düşmanı göremiyorsun. karakteri incecik tahtanın üstünden yürütürken düşme olasılığın yüksek, çünkü karakteri çapraz hareket ettircen diye canın çıkıyor.
ama boss döverken a7x sarkıları dinlemek müthişmiş bunu keşfetmiş oldum. ya da grup üyelerinin karakter tasarımları, oyun içinde grupla ilgili seylere veya şarkılara kücük referanslar bir hayran olarak hoşumuza gidiyo yani.
ve anlamadığım şey oyun dandikliğine rağmen SARIYOR. dün üç bölüm birden oynadım mesela. oyuna ilk basladığımda bu kalaslığından dolayı acayip sinir olmuştum, bir de boss fight sırasında menüden cıkmak isterken alıskanlık olarak esc'e basıp oyunu kapattığım icin oyun buglandı boss kapısı kapandı ve oyuna baştan başlamak zorunda kaldım. ona rağmen usanmadım ve hatta eğlenerek oynadım. çok ilginc, avenged sevenfold'un büyüsü müdür nedir.
neyse bi beklentiniz olmadan a7x sever olarak oynamak istiyosanız bence kesinlikle oynayın, zaten çok kısa sürüyor. ama ilgi alakanız yoksa ve sabırsız bi insansanız sallayın
dövüş açısından çeşitliliğe sahip değil, bi weapon bi de magic seçeneğin var. en azından magic konusunda biraz seçenek eklemeye çalışmışlar bunu takdir edeyim, kimisi tek hedef alabilirken lightning sword kullandığında magicin belirli bi alan içerisindeki herkese saldırabilmesi mesela. aslında temel bi özellik ama bu oyun icin alkışlancak bi şey
çünkü oyun KÜTÜK gibi. kamera açısı ayarlanmıyor, bazı dekorasyon sütunlar yüzünden gelen düşmanı göremiyorsun. karakteri incecik tahtanın üstünden yürütürken düşme olasılığın yüksek, çünkü karakteri çapraz hareket ettircen diye canın çıkıyor.
ama boss döverken a7x sarkıları dinlemek müthişmiş bunu keşfetmiş oldum. ya da grup üyelerinin karakter tasarımları, oyun içinde grupla ilgili seylere veya şarkılara kücük referanslar bir hayran olarak hoşumuza gidiyo yani.
ve anlamadığım şey oyun dandikliğine rağmen SARIYOR. dün üç bölüm birden oynadım mesela. oyuna ilk basladığımda bu kalaslığından dolayı acayip sinir olmuştum, bir de boss fight sırasında menüden cıkmak isterken alıskanlık olarak esc'e basıp oyunu kapattığım icin oyun buglandı boss kapısı kapandı ve oyuna baştan başlamak zorunda kaldım. ona rağmen usanmadım ve hatta eğlenerek oynadım. çok ilginc, avenged sevenfold'un büyüsü müdür nedir.
neyse bi beklentiniz olmadan a7x sever olarak oynamak istiyosanız bence kesinlikle oynayın, zaten çok kısa sürüyor. ama ilgi alakanız yoksa ve sabırsız bi insansanız sallayın
2014
aslında ilk bölümün birazını yazın oynamıstım ama simdi devam ettim ve ikinci bölümde akıl hastası oldum. keske daha sık checkpoint alsa
2007
This review contains spoilers
genel çizgisinde ilk oyundan çok farklı bir hissiyat almadım, hemen üstüne ikincisini oynayınca ilk oyuna devam ediyorum gibi oldu ama kesinlikle üstüne bir şeyler eklenmiş. grapple, zamanı yavaşlatma gibi yeni işe yarar mekanikler getirilmiş, bazı bulmacalar daha zorlar olmuş vs. ayrıca boss savaşının ilk oyundakine göre daha keyif verdiğini söyleyebilirim (sana seçenek sunuyor, ya sirenleri kullanacaksın ya da direkt atak yapacaksın gibi). ayrıca interact tuşunu da r1 yapmışlar en iyi gelişme.
ama kim hikayeyi yarıda bırakma kararı aldı??? üçleme filmi misin sen ne yapıyorsun kendi içinde bitsene. bu konuda tatmin olamadım. bir de diyaloglar ilk oyundakine göre çok daha anlaşılmaz geldi, müziklerin yüksekliğinden mi yoksa titanların konuşma biçiminden mi bilemedim.
bütünüyle ilki gibi yine güzel oyun.
ama kim hikayeyi yarıda bırakma kararı aldı??? üçleme filmi misin sen ne yapıyorsun kendi içinde bitsene. bu konuda tatmin olamadım. bir de diyaloglar ilk oyundakine göre çok daha anlaşılmaz geldi, müziklerin yüksekliğinden mi yoksa titanların konuşma biçiminden mi bilemedim.
bütünüyle ilki gibi yine güzel oyun.
2005
küçükken kendisinden korktuğum ama bir o kadar da merak ettiğim oyun :D oynamak 2023'e kısmet oldu ki 18 yıllık oyun olmasına rağmen hala oynanabilirliği var.
dövüşlerin çoğunda blok yaparak her türlü atağa karşı kendinizi koruyup heyecanı azaltsanız da birkaç düşmana blok da işlemiyor onlar biraz dengeliyor. grafikler cutsceneler dönemine göre gayet gelişmiş ve etkileyici. bazı bölümler pek bir mantığa oturmasa da (mesela kratosun tahta kapağı kıramayıp anahtar araması. ya da oracle'ın ipe tutunup kurtarmamızı beklediği yer. abla kollarıma atla işte ne uzatıyon.) yine de çözmesi falan keyifli. ama süreli bulmacalar canımı sıkmadı diyemem, afrodit'in kolyesini almaya çalışırken sinirlenip oyunu kapatmamak için hera'nınkini almaya gitmiştim mesela.
ben keyifle oynadım kendi içinde sürükleyen bir hikayesi de var çok geniş olmasa da. zaten çok uzun süren bir oyun da değil oynanır hala oynayın.
bir de interact tuşunu kim r2 yapma kararı aldı. tuş atamasını değiştirdim sırf onun için yoksa kapı açmaya çalışırken harpyler beni diri diri yiyordu.
dövüşlerin çoğunda blok yaparak her türlü atağa karşı kendinizi koruyup heyecanı azaltsanız da birkaç düşmana blok da işlemiyor onlar biraz dengeliyor. grafikler cutsceneler dönemine göre gayet gelişmiş ve etkileyici. bazı bölümler pek bir mantığa oturmasa da (mesela kratosun tahta kapağı kıramayıp anahtar araması. ya da oracle'ın ipe tutunup kurtarmamızı beklediği yer. abla kollarıma atla işte ne uzatıyon.) yine de çözmesi falan keyifli. ama süreli bulmacalar canımı sıkmadı diyemem, afrodit'in kolyesini almaya çalışırken sinirlenip oyunu kapatmamak için hera'nınkini almaya gitmiştim mesela.
ben keyifle oynadım kendi içinde sürükleyen bir hikayesi de var çok geniş olmasa da. zaten çok uzun süren bir oyun da değil oynanır hala oynayın.
bir de interact tuşunu kim r2 yapma kararı aldı. tuş atamasını değiştirdim sırf onun için yoksa kapı açmaya çalışırken harpyler beni diri diri yiyordu.
1998
This review contains spoilers
belki de 98 yılında yaşayıp oynasaydım wow harika yazabilirdim bunu hiçbir zaman bilemeyiz ama şu an sadece ortalama diyebilirim. oyun eskiliğini hissettiriyor bölümler heyecan vermiyor bazı anlarda amaan diyerek koşup gittiğim bile oldu. bir de zorlayan kısımlar da sıkıyor çünkü "haydi bir de şu şekilde deneyeyim" gibi fikir yürüteceğin şeylerden ziyade "of yine aynı şeyleri ölmeyene kadar yapacağım" dedirten cinsten kısımlar. hadi oyun eski çok şey beklemeyeyim desem hikaye de ortalama işte karakterler de genel olarak bağlanılası değil. karakteri gerçek anlamda yazmak yerine son anda yapıştırılan bir dramatik hayat hikayesiyle sevdirilmeye çalışılmış kişilikler kaynıyor idc diyerek izledim. anca snake ve otacon hatrı sayılır karakterler (ki otacon da meryl endingde karakter gelişimini yaşayamıyor). yani ben bu kadar cazip kılan şey ne anlamadım. belki de ilk stealth oyunum olmalıydı ya da o dönemlerde yaşamalıydım bilmiyorum. ablamla eğlenceli hale getirerek sonuna kadar oynadığım için ve stealth oyunları arasındakı yeri adına oyunun hakkını yemeyelim diyerek bu puanı veriyorum.
2022
kedi var beğenmek için yeterli sebepken bir de kedisiniz. ambiyanslar hoş, kedimiz çok tatlı, şirin mi şirin interaksiyonlar var ama bulmacaları falan öyle ooov değil. hikaye de fena değil çerezlik oyun işte
2016
bunu galiba bitiremedim çünkü nereye vardığını hiç hatırlamıyorum ama sanatsal olarak güzel bir oyundu belki bir ara yine oynarım idk
2013
bunu oynamaktan aşırı zevk aldığım bir dönem vardı bitirir en baştan oynardım. ironi komedisine sahip eğlenceli kısa kısa oynanabilecek bir oyundu işte
yılların efsanesi harika memeler çıkmasına vesile olmuş zort animasyonlu hikayeler bütünü. bazı hikayeler kalitesiz olmasına rağmen sarıyordu orası da ayrı bir şey. ama son zamanlarda (lisedeyken) aşırı elmas istemeye başlamıştı bu da yorucu oluyor tabii veda ettim oracıkta.
victor yolunda akıl sağlığımı kaybedince kaldırmaya karar verdiğim o oyun. deli gibi elmas topluyorsun ama olmuyor. 70 kart çekiyorsun ama kiro kartı düşüyor.
hikaye olarak aslında merak uyandırıcıydı, karakterlerşn geçmişinin silikliği ama birbirlerine bağlanacak olduğunun belirtisi, süper güçler, hatırlamadığımız şeyler, rüyaların bir şeyleri açığa çıkarması falan bir şeyler dönüyordu ve ben merak ediyordum işte ama neden bu oyunu gacha yaptınız. gachanın abv
hikaye olarak aslında merak uyandırıcıydı, karakterlerşn geçmişinin silikliği ama birbirlerine bağlanacak olduğunun belirtisi, süper güçler, hatırlamadığımız şeyler, rüyaların bir şeyleri açığa çıkarması falan bir şeyler dönüyordu ve ben merak ediyordum işte ama neden bu oyunu gacha yaptınız. gachanın abv
allahım deliler gibi oynardım şunu en büyüğüne kadar tüm balıkları açmıştım çılgınlar gibi sahile karaya çıkıp insanları katur kutur yemek koca koca denizaltılarını mideye indirmek neden bu kadar hoşuma gidiyordu bilmiyorum
2014
gerçekte origami yapamayınca ben
2012
dünyaya jiminizm virüsü falan yayıyordum eğlenceliydi ama sanırım hiçbir zaman dünyayı ele geçiremedim...
2019
bir polisken yanlışlıkla suçtan tutuklanıyorduk. elimizdeki tek şey cep telefonuydu ve bu gizemi çözmeye çalışıyorduk falan gerçek suçluyu araştırıyorduk ilginç bir oyundu ama ilerleyebilmek için case evidence falan halletmen gerekiyordu onlar da bulmaca oyunlarıydı candy crush falan gibi şeylerdi bir ara salmıştım yapamayıp ama ilgi çekiciydi acaba sonunda ne oluyordu diye merak etmiyorum değil
TBD
şu an çok hatırlamıyorum ama ilginç bir mesajlaşma oyunuydu belki bir ara yine bakarım