şu oyuna neden o kadar emek verdiğimi hala düşünürüm. ultra narutocu bi insan bile değildim ama her gün daily ödüllerimi almak için girer, görevleri yapar, bölümleri oynar, karakter düşürmek için yırtınırdım yani resmen her gün saatlerimi veriyordum üstelik arkadaşlarımla aynı serverda bile değildim yani bütün bu kadar saati tek başıma oynuyodum. şimdi yüzüne bakmıyorum işte online oyunların kaderi...

sadece gameloft classicsteki oyunları incelerken kapağını görünce felaket etkilenip bir anda random bi şekilde oynayıp aynı gün bitirdiğim bir oyun. aslında kendi çapında gerçekten iyi olmuş ya zaten kısa süreli bir oyun öyle vakit geçirmek için işte.

dönemine göre süper bi rpg. zaten star wars evreninin içine girebilme deneyimi tek başına harika bir şeyken bir de seçenekler falan çok komik. tek üzüntüm keşke romance yapılacak doğru düzgün bir karakter olsaydı. benim karakterim erkekti juhani lez olduğu için bana bakmadı. bastilaya çok hayran değilim mission ise bebe gibi geliyor bana ki onun görevini yapamadığım için kendi hikayesini devam ettiremedim... karakterimiz gay de olamıyor o yüzden bastilaya kaldım.

2016

dla bana bunu oynattın ya ne diym. o kadar saçma ki sarıyor. osmanlı tokadı modu kartopu sancak savaşı falan harika içerikler vaer ki çanakkale mapi zaten harika bir şey. kötü yanı pay to win olması. elalem para yatırdığı silahlarla siz 1mm gözüktüğünüz anda şıp diye öldürebiliyor. öylesine oynanacak bir şey

bir polisken yanlışlıkla suçtan tutuklanıyorduk. elimizdeki tek şey cep telefonuydu ve bu gizemi çözmeye çalışıyorduk falan gerçek suçluyu araştırıyorduk ilginç bir oyundu ama ilerleyebilmek için case evidence falan halletmen gerekiyordu onlar da bulmaca oyunlarıydı candy crush falan gibi şeylerdi bir ara salmıştım yapamayıp ama ilgi çekiciydi acaba sonunda ne oluyordu diye merak etmiyorum değil

ilk oynadığım zamanlar bitiremeden pc bozulmuştu verilerimi de alamamıştım kısmet geçen seneyeymiş baştan bir daha oynamıştım. ve fark ettim ki buradaki yazım o kadar iyi ki. şöyle diyeyim bad endingleri oynarken ilk defa bu kadar kötü hissettim. özellikle clear'ın bad endingi o kadar detaylı grafik şekilde anlatılmış ki, bir de tüm o olanları aoba'nın ağzından dinlemek ekstra bir acı verdi tek seferde bitiremeyip kapatma ihtiyacı duymuştum. yani olumlu olmasa da gerçekten başarılı yazılmış.
fakat good endingler de bir o kadar tatlı ve aralarındaki ilişkiyi geliştiriyor <3 bir de mizuki'ye ne olduğu ile ilgili de hikaye yapılması çok mutlu etti çünkü önceki oyunun finalinde hep hee o da iyi diyerek es geçiliyordu ben üzülüyordum, sonuçta aoba'nın yıllarca en iyi arkadaşıydı. bir de aoba'nın geçmişine inen bir kısmın da açılması güzel, hakkında daha çok şey öğreniyoruz canım aobam

en iyi lego oyunu. zaten star wars seviyorsanız sevilmeyecek yanı yok oldukça komik eğlenceli ve bazen uğraştırıcı. birkaç kere baştan oynayıp bitirmişizdir

dünya kurulumu, karakter düşman tasarımları vs oldukça estetik. açıkçası lore'u için düşen kitapları okumaya üşendim benim pek ilgi alanıma girmiyor o konuda bir şey diyemeceğim ama uğraşılmış. hikaye fena değil yine çok oooov denilecek gibi değil ama final bölümü heyecanlıydı ayrıca kız kardeşlik gücü <3 dövüşürken her şey birbirine girdiğinden bazen ne döndüğünü anlamadığım oluyordu ama hack n slash işte. son olarak bayonetta'ya aşığım teşekkürler

kendimi öldürmek istememe sebep olan ama inatla oynadığım o oyun. yeni cihazlarda sıklıkla hata veriyor ki bu save sistemi hiçbir şekilde olmayan bir oyun için ölüm kalım meselesi gibi bir şey. görevler süper diyemem bazıları çok basit bazıları zor ki save de alamayınca bazen sadece kapıdan geçmek için kırk saat beklemek gibi bir şeyi 23653 defa yapman gerekebiliyor öyle olunca sıkıyor. ama ilk hitman oyununun tecrübesini edinmek için sabırla sonuna kadar oynadım. 47'nin üstsüz fan servisi de ayrıca söylenmeli çünkü bir efsane.

öncelikle bu oyun ücretsiz, büyük bir yapım değil ona göre değerlendirecek olursam gayet iyi. oyun süresi çok kısa, bir routeu bir oturuşta bitirebilirsiniz. benim sıkıntım romance olmaması. kardeşim ben otome tadında bir novel oynuyorsam romantizm olsun ya. sadece hinted anlar oluyor o kadar. fakat kısacık hikaye için route başı 3 cg çizilmesi takdirimi kazandı ki çizimleri de kaliteli. karakterler pek tipim değil o yüzden iki karakterin routeunu oynadım ve bitti o kadar. öylesine boşsanız falan oynanır oynamaya gerek yok

This review contains spoilers

görevleri oldukça kaliteliydi. farklı ülkelerin şehirlerinde 20 adet görev var, hitman oyunlarının en uzunu da oluyor böylece. hikaye çok az yer alsa da 47'nin hayatına, hayatında güvendiği nadir kişilere odaklandığı için güzel. çok fena uff diyemem ama finali de duygusaldı şimdi.

yine hayatımı değiştiren o oyun. gizliliğin yanı sıra aksiyonuyla, parkuruyla, tarihi ortamlarıyla, türkçe seslerle beni oldukça etkiledi. evet belki görevler tekrarlıyor, ana görevi yapana kadar yan görevleri yapmak zorunda bırakıyor ama açıkçası hiç sıkılmadım? ac2'den sonra dönüp bakınca ben de katılıyorum ama ilk defa oynayan biri olarak beni oldukça sarmıştı ve gaza getirmişti. altair'i de severiz.

steamde incelemiştim şimdi yeniden incelemeye üşendim

diyaloglarıyla çizimleriyle combatıyla efsane bir oyun. özellikle dedenin gandalfla arkadaş olması detayı beni büyüledi

This review contains spoilers

yakuza hatrına ve host kiryu için şu puanı verdim. asla ciddiye alamadığım zottirik bir hikayeye sahip her bir detayına ayrı kızmıştım zamanında dhjdkhf kaoru'nun hiçbir işe yaramaması, oluşturulan gereksiz romantizm ortamı, kiryu'nun haruka'yı arkasında bırakıp ölme düşüncesi falan her şey o kadar saçmaydı ki. türk dizisi tadında "aslında.. ben de koreliyim! aslında... o benim kardeşim!!" muhabbetine hiç girmeyeyim yani bayağı güldürdü beni oyun. ama fart hırkası, karakter tanıtımında kullanılan scriptive font gibi efsanevi güldüren şeylere sahip orada hakkını yiyemem.