There are three answers to the question, "What makes good hard games fun?" IMO. First of all, they are reliable, and second is they're giving the player some advantages and making the game "fair" and the last one is getting the consequences of mini decisions you made (of course, I'm not including things like challenges, etc.). And Ikaruga IS reliable. Your main concern is not some input delay or thinking about if you're hitting the boss or not; the gameplay is responsive (and juicy!). The game gives you advantages like the center of the player is a hitbox etc., and the PC version has a continue option, but this is still an arcade game, so it may frustrate you on some occasions. And, of course, the thing that makes this game great as it is: "color-changing" mechanic. It's so simple, yet it's so deep, and it does make you those mini decisions and get their consequences like, "yes you're immune to the blue projectiles but is it worth it to spend your limited boss time?". The ost is pretty good, the sounds are decent, game looks nice and the story is surprisingly fun to read!

My tendency to write reviews immediately upon beating a game is going to bite me in the ass here. I can hardly think straight.

The world and story are fleshed out very impressively. I'd be lying if I said I had more answers than questions, but that feels like the whole point. I'm sure there's a forum that's been discussing the mysteries of this game since its inception.

And I have to touch on the humour. This game has an absolutely unreal sense of comedic timing. Considering it can be as dark and grim as it is goofy, it's impressive how well it seamlessly blends those two sides together.

I still can't think straight. My heart is filled with pain but to say that I'm thankful this game exists would be an understatement. If you plan on playing it try going in as spoiler-free as you can. You'll thank yourself... and maybe hate yourself too...

Oyunun yüksek boyutundan dolayı kutulu olarak alayım dedim 4. Cd de anca çalıştı. Türkçe dublaj ı olması keza ayrı bi güzeldi. Seslendirmeler kaliteliydi ama oyun içinde yer yer az geldiği için altyazıyı da açtım. Bu sefer yakın dövüşe ayrı bir önem verilmiş gizlilik de biraz daha geliştirilmiş ama çok değil gene bir şekilde olay silahlı çatışmaya bağlanıyor. Güzel bir yakın dövüş başlangıcından sonra oyun bulmacaya ağırlık vermeye başlıyor. Üst üste bulmaca çözüyorsunuz. Oyunun yarısına kadar böyle devam ediyor daha sonra full aksiyona dönüyor ki oyundan istediğim şey zaten buydu bunu da güzel yapıyor. Hikâyeye biraz daha önem verilmiş. 2. Oyundaki son bossdan çok daha iyi son boss da var. 2. Oyundan daha az aksiyona sahip olsa da 3. Oyun da size eğlenceli saatler yaşatıyor. Kafa dağıtmalık aksiyon oyunu arıyorsanız kesinlikle tavsiye ederim.

Hiçbir şekilde wikiye bakmayın.

Metal Gear serisi benim için ps ile özdeşleşmiş bir seridir. Herhangi bir ps im olmadığı için bu seriye her zaman uzak olmuşumdur. En sonunda oyunları açacak bir cihaz almamla seriye en başından ilk oyundan başlama kararı verdim ama bu oyun ilk oyun değilmiş. Solidsiz olan metal gearların bir hikâyesi var ve bu oyundaki hikâyenin şekillenmesinde önemli olan iki olayı anlatıyorlar. Bundan önce de farklı farklı zamanlarda ve platformlardan baştan başlayıp hiç devamını getirememiştim çünkü bu oyunun yapay zekası iyi ve oyun en başında sizi tamamen savunmasız bırakıyor. Küçücük bir odada silahsız zeki yapay zekalarla kapana kısıtlısınız. Oyunun en zor kısmı da bence bu ilk kısımdı. Asansör geldikten sonra karşınızdaki binaya girmek için oyun size iki seçenek sunuyor ki bu sadece başlarda gördüğünüz bir özellikle. Daha sonraları ilerlemeniz tamamen lineer şekilde oluyor. Oyun biraz kriptik olsa da aslında yanınızda bir vt var. Codec inizden arayarak yardım isteyebiliyorsunuz. Codec iniz çoğunlukla sorunlarınızı çözüyor. Oynanış aşırı kanser benim oyunun sonlarında öğrendiğim first person da ateş etme özelliği belki bir nebze size yardımcı olabilir ama genede en büyük düşmanınız kontroller oluyor. Müzikler güzel. Gelelim esas can alıcı noktaya hikâye... Bunun gibi eski oyunlardan mekanik için oynanacak sayısı azdır. Ve MGS de onlardan birisi değil.(gerçi iyi bir gizlilik oyunu olduğunu kabul etmek lazım yapay zeka düşman pozisyonları bölüm dizaynları gizlilik için aşırı elverişli düşmanlar sizden çok ama çok daha fazlalar ondan dolayı savaşman değil saklanman gerekiyor.) Hikâye olarak da çok çok iyi olan yerler de var ciddi olup çok komik olan yerler de var. Hikâye ögelerinin çoğunluğunu MG lerde işlenen olaylardaki karakterler oluşturuyor. Gizem hikâyede oldukça önemli bir yere sahip. Bir ara biraz bokunu çıkartsalar da gizem hikâyenin parladığı yer diyebilirim. Diyaloglarda işlenen felsefe olayı ise ... Karakterler genel olarak iyiler ama bu kadar çok ara sahnenin olduğu bir oyuna neden önceki oyunlardaki olan olayları gösterdiğin bir iki ara sahne koymazsın ki. Önceki iki oyun nes e çıktı, nes. Nes oyunlarını bitirebilen insanlara insanlar kutsal varlık muamelesi yapıyordu. Kim oynayacak da bitirecek onları. Oyunun yarısında cut scene izliyoruz zaten 5 dklı bir ara sahne koymak çok mu zordu. Öte yandan nükleer savaş, nükleer tehdit çok iyi işlenmiş. İnsanı şaşırtacak kadar iyi hem de. Olay çok boyutlu bir şekilde ele alınarak bir taraf iyi diğer taraf kötü şeklinde yapılmamış. Anlatılmak istenilen şeyler üzerine ciddi araştırılarak ve araştırılan materyallerin özenle kurgulanması ile yazılmış bir hikâye var. Bu özen ve çaba oyunun hikâyesinde size hissettiriliyor. Mgs 1 e de devam etme nedenim de zaten buydu. Boss savaşları güzel ve yaratıcı bölümlerde o şekilde beklemediğiniz anda olan olaylar sizi oyunun içerisine çekiyor. Çok yaratıcı fikirler ile karşılaşabiliyorsunuz. Yaratıcılık ve öznellik size sadece bu oyunda görebileceğiniz şeyler gösteriyor. Bir sonraki bölümde acaba ne göreceğim merakı uyandırıyor. Oyun easy de bile kontroller sayesinde yeterince challenge oluyor bence ondan kendinizi daha da fazla kanser etmeyin easyde oynayın. Son olarak Konaminin aq.
Edit: Oyunun titreşim kullanımı çok iyi gördüğüm en iyi titreşimi kullanan oyun.