İlk oyundan daha zayıf olmasına rağmen türünün hastası olduğum için yine büyük bir zevkle oynayıp bitirdim. O vuruş hissiyatı... Of anam of.

TAMAMEN OBJEKTİF YORUMUM

Tek oturuşta bitirdim. Cidden beğendim. Enis Kirazoğlu'nun sektörde yıllardır bulunması, eleştirel içerikler yapması indie oyunlarda yapılan eksiklikleri kendisinin de yapmasının önüne geçmiş. Hikaye eğlenceli, ilk yarısını eğlenerek takip ettim. Ama bir noktadan sonra işler biraz sarpa sardığından ilgi çekiciliğini kaybediyor bana göre. Sonlara doğru biraz sıkıldım ama süre tam kıvamında. Daha da uzasa daha da çok sıkabilirdi. Ama çoğu indieler hikayesini ciddiye bile aldırtamıyorken bu oyunun espritüel yazım dili, hikayede kalmamı sağladı. Gameplay Katana Zero'nun kardeşi gibi olmuş ama kesinlikle kopya gibi hissettirmiyor. Özel skilleri kullanmak zevkli. Parry, dodge, yakın savaş temiz. Bir Katana Zero kadar eğlendirmedi belki ama ileride o seviyelere çıkabilme potansiyelini veriyor. Boss savaşlarının bazılıarı şaşırtıcı derecede iyiyken bazıları de bir o kadar kötüydü bence. Düşman çeşitliliği yeterli ama konumlandırmaları sonlara doğru saçmalaşıyor. Biraz zorlamak ve süreyi hafif uzatma çabası gibi geldi. Çevresel tasarımlar hoş olsa da level dizaynlarının üzerine biraz daha kafa yorulabilirmiş. Oyunun en çok parlayan kısmı müzikleri ve sanat tasarımı olmuş bence. Oyunun orijinalliğini ortaya koymuş.

Phew Phew Games'in bu ilk büyük adımını sevdim ve ileride çıkaracakları oyunları artık merakla takip edeceğim. Süper bir başlangıç, TEBRİKLER!

79/100

Önceki oyunlarının iyi yaptığı yönleri alıp kötü yanlarını büyük oranda çöpe atan Shadow Warrior 3, çok keyifli bir arcade fps olmuş. Tek oturuşta bitirdim. Keşke geçen sene oynasaymışım dedirtti. Bol bol türdaşlarından farklı hissettiren silahlar, kullanması zevkli özel skiller, sizi şevklendiren challange sistemi ve platformingi ile cillop gibi oyun olmuş. Serinin umarım devamı gelir çünkü bu oyunla sonunda düzgün işleyen Shadow Warrior formülünü daha iyi bir şekilde görmek isterim.

85/100

Sadece ana içeriğe bakarak yorumlasam 4,5/5 verebilirim ama God of War'ın çok başarılı ve başarının büyüklüğü kadar konuşulmayan nitelikli bir yan içerik yelpazesi mevcut. Onlarla birlikte GOAT statüsüne ulaşmış oluyor.

96/100

SON BÖLÜMÜ TASARLAYANLARIN DA BİLGİSAYARA BU ŞEKİL PORTLAYANLARIN DA İZZETİ İKRAMINI VE EVVELİYADINI BAĞIRTA ÇAĞIRTA SİKEYİM.

84/100

Allah aşkına 1 ve 2. oyunu geriye uyumlu şekilde oynayabilelim lütfen. Remaster da istemiyom aq emülatör kurdurtmakla uğraştırmayin beni.

Son zamanlarda inanılmaz meşgul olduğum için henüz bitiremedim. Ama şunu söyleyebilirim. Anlık olarak en zevk alarak oynadığım indie yapım.

max 2-3 saat sonra salarım gibi geldi. En büyük sebebi, sanat dizaynı çok kötü.

Çok büyük hayal kırıklığına uğradım. İlk oyunu genel görüşe kıyasla bu kadar sevdikten sonra ikinciden bir başyapıt bekliyordum ama yine genel görüşe ters düştüm. Maalesef oyunu sevmedim. Çok büyük potansiyel barındıran ama bunu heba eden bir yapım olmuş. Nedenlerini hem sevmediğim hem de iyi bulduğum yönleri anlatarak açıklayım.

Alan Wake 2'nin en güçlü yanı kesinlikle görselliği. Oyunun sanat tasarımından tut mekan tasarımlarına; ışıklandırmaları, doku kalitesi enfes. Teknik ekibi kutluyorum. Ayrıca ara sahneler hem motion capture tarafında hem de live-action tarafında çok iyi çekilmişler (hikayeden bağımsız söylüyorum). Bu ara sahne sunumlarını izlerken keşke şu an bir oyun değil de dizi izliyor olsaydım diye demeden duramadım. Tamam hadi illa oyun olacaksan da intereaktif film türünde ol. Neden diye soracak olursanız, Alan Wake 2'nin tamamında çok az oynanış sekansı var. Genel tempo "yürü yürü yürü, ipucu topla, yürü yürü yürü, ara sahne izle, yürü yürü yürü, bulmaca çöz, yürü yürü yürü, tekrar ara sahne izle, şimdi 2-3 düşmana ateş edebilirsin, yürü yürü yürü, ipucu topla...yürü yürü yürü, ara sahne izle"'den ibaret... Oyun ha açıldı ha açılacak ha açıldı ha açılacak diye beni bir şekilde ekran başında tutmayı başardı ama açıldı mı? Hayır. Playstation stüdyolarından bile beklerdim ama Remedy'den beklemezdim bu derece tempo ayarsızlığı bulunduran bir yapım oynamayı. Oyun boyunca gözümü devirdiğim an çok oldu ve cidden sıkıldım bir noktadan sonra.

Ara sahneleri beğendim ama hikaye? Yani ilgi çekici, yenilikçi, sizi değişik değişik sekanslara sokuyor bu yönleriyle sevdim zaten belirttim. Ama hikayenin büyük bir sorunu var o da sakız gibi uzamış olması. Bir noktadan sonra oyuncunun kafasını bulandırmak için kendini tekrara sokmaya başlıyor hikayeyi ilerletmeyen anlarla bizi buluşturuyor. He ama yiğidi öldür hakkını yeme, bu oyunu sevecek olursanız oynanış veya diğer unsurlar değil hikayeden dolayı seversiniz. Her ne kadar tam benim damak zevkime uygun bir hikaye olsa da bahsettiğim ciddi sorunlar yüzünden gözümden düşüyor. İlk oyunun başlayıp kendini çok uzatmadan tadında bitiren hikayesini sevmiştim.

Alan Wake 2'nin güzel bir vuruş hissiyatı ver. Ama az savaşa girdiğimiz için oynnaış iyi mi kötü mü inan kestiremedim. Elde materyal var ama bunu kullanmamış. Hantallığını da hesaba katarsak, evet belli, bu oyunun asıl amacı oynanışla etkilemek değil. İşte ben burada uzaklaştım maalesef. İlk oyundaki oynanış sistemini kesinlikle buna tercih ederim. Yine belirttiğim gibi değişik sekansların bulunduğu akılda kalıcı 2-3 bölüm var ama genel olarak bölümler yukarıda tırnak içinde bahsettiğim tempoda ve aynı mantıkta ilerliyor.

O kadar garip bir oyun ki ne diyeceğimi şaşırıp yazıyı çorbaya dönüştürmüş olabilirim. Alan Wake 2 kesinlikle kötü bir oyun değil. Sektör standartlarına göre çok orijinal bir hikaye sunumuna, görsellere, mekan tasarımlarına ev sahipliği yapıyor. Ama benim oyun değerlendirme (ve sevebilme) kriterlerimde üst sıralarda oynayan oynanış ve görev tasarımları tarafında ağır sınıfta kalıyor. Uzun zamandan sonra ilk oyunundan bu kadar farklı hissettiren bir yapım oynamak çok hoş ama bu farklılık pek yakışmamış ve... Not my type üzgünüm.

75/100

INSOMNIAC DAHA İYİSİNİ YAPANA KADAR EN İYİ SUPER HERO OYUNU BUDUR

Devam edesim gelmiyor ama bir gün bitireceğim. Puanda değişiklik olursa güncelleme yaparım. FS'ın yapmadığı en iyi souls-like muhtemelen.

İlk oyun gibi dolu hissettirmedi ve bayağı kısaydı zaten. Ama eğlendim mi eğlendim.
82/100

Oyunlarda gameplay ve bölüm tasarımlarının iyi olmasının ne denli önemli olduğuna dair cevap olan bir başka mihenk taşı daha. Stilistik noir hikaye anlatımı ile de birleşince başyapıt elde etmiş oluyoruz. Başından kalkamadan bitirdim.
88/100