açıkçası oyuna hiç kaptıramadım, hiç içine giremedim.
combatını çok keyifsiz ve beyinsiz buldum. hiç derinliği olan bir sistem değil.
son boss hariç bosslar ya çok kolay ya da boss gibi hissettirmiyolardı. son boss yine keyifliydi.
oyunun en iyi başardığı şey keşfetme hissi. Oyunlarda nereye gidip ne yapıcağım söylenmemesinden hoşlanmayan biri olarak bu oyunda haritayı keşfetmekten keyif aldım. fakat çoğu zaman da bu keşif sinir bozucuydu. save noktalarının birbirine uzaklığı olsun, fast travel noktalarının birbirlerine uzaklığı olsun, harita satan adamı bulana kadar kör bir şekilde dolaşmak olsun çoğu zaman sinir bozdu. zaten tüm oyunu yan ekranda bölgelerin haritalarını internetten açarak oynadım.
bu incelemeyi dlcleri oynamamış şekilde yapıyorum. sanırsam orda harbici güzel bosslar var bilemiyorum.
müzikler, karakter tasarımları, dünya tasarımı, mekan tasarımları vs. çok stilize ve kendine özgün.
her souls-like gibi oyunda asla anlatılmayan hayvan gibi de lore'u varmış fakat ilgimi çok çekmediği için ucundan azcık baktım.
sanırım platform souls-like bana göre değil.
74/100

eminim 2010da pspde böyle bi oyun oynasam keyif alırdım ama günümüzde hiçbir geçerliliği olmayan bi oyun
takdir edeceğim şeyler yok değil.
öncelikle oyunun yapımında bi tutku kesinlikle görüyorum. hikaye anlatımına verdikleri önem olsun, oynanış çeşitliliği için yapmaya çalıştıkları şeyler olsun asla bunu öyle pspye de oyun yapalım diye kopyala yapıştır bi oyun yapmıyo.
öncelikle dövüş mekaniğinde yakuza serisinden bambaşka bi yola gitmişler ki bence bu oyuna kadar olan yakuza oyunlarından (kiwamiler hariç) çok daha tatmin edici ve keyifli bir combatı var ve farklı dövüş teknikleriyle de bunu çeşitlendirmişler ki ben buna çok derin girmedim ama araştırdığım kadarıyla baya 15-20 tane dövüş tekniği var meraklısı için baya uğraşmışlar.
belli ki cutscene yapmaya bütçeleri olmadığı için çizgi roman tarzı denemişler fakat maalesef beni aşırı baydı ve hikayeyi takip etme isteğimi çok kaçırdı. oyunun %60ından sonra falan cutsceneleri hızlandıra hızlandıra anladığımı anlayıp geçerek izledim. oyun bittiğinde ne olup bittiğini az çok anlamış ama kim kim çok da bilmeden bitirmiştim. yine klasik yakuza serisi tarzı twistler var hikayede ki yine çok cheesyler.
açık dünyayı sabit kamera yapmaları çok canımı sıktı. büyük ihtimalle pspnin kapasitesi 3d böyle bi dünyayı kaldıramayacağı için sabit kamera arkasına görsel koyarak yapmışlar ama açıkcası çok ruhunu öldürmüş oyunun.
günümüzde çok vasat kalan bi oyun.
61/100

görselliği, sanat tasarımı, mekanları, dizaynları, müzikleri gibi özellikleiryle öne çıkarken oynanış bakımından çok tek düze ve sıkıcı kalmış. iyi ki 2.5 saatte falan biten bi oyun daha uzun olsa puanı düşerdi.
valla kasılan duygusallığa hiç katılamadım çünkü karakterlere asla bağlanamadım bu oyunun süresinden mi diye düşündüm ama düşününce ori'nin ilk oyunu daha ilk 5 dakikda beni ağlatmayı başarmıştı o yüzden oyunun başarısızlığı diye yorumladım. sonlara doğru beni biraz da olsa etkileyen duygusal tatlı dokunuşlar var.
büyük abi, her ergenin bir noktada yaşadığı vurgunu yaşadı...
71/100

valla combatı güzel keyifli akıcı. dodge mekaniğini çözdükten sonra daha da keyfi sefa oluyo.
oyunda gereksiz bi metroidvania olma çabası var ki çok beceremiyo. aynı zamanda soulslike tarzı oyunlardaki bağlantılı dünya, kısayollarla bağlanan dünya dalgasını da yapmaya çalışmışlar ki çoğu yerde kısayollar çok anlamsız hissettiriyo.
hikayesi okey. furynin karakter gelişimi daha seksi verilebilirdi kesinlikle ama yine de çizdikleri yolu sevdim. hiç beklemediğim twistleri vardı hoştu.
bol bol boss fight var ve hepsi kendine özgü hareket şeması, arenası vs. olan taş gibi bosslar. özellikle son boss bayaa keyifliydi. bizim kadar atik, çevik ve önceki tüm savaştığımız bossların yeteneklerini kullanabilen bi bossla savaşmak çok düello gibi hissettirdi ve çok keyifli bi zorluğu vardı. kesinlikle oyunun en iyi bossuydu.
ha bi de oyun tutorial verme konusunda çok kıt. bazı şeylerin ne olduğunu asla söylemiyo kendiniz oyunun yarısına gelince daha yeni anlayabiliyosunuz bazı şeyleri.
77/100

kesinlikle wii kontrolcüsüyle oynaması çok daha eğlenceli olurdu.
hikayesi çok sıradan ve boktan.
oynanışı ilk 1-2 saat çok çeşitli ve keyifli geliyo ancak bölüm dizaynı oynanışı taşıyabilecek kadar keyifli değil. bi arenada yeterli puanı kasana kadar adam dövmek sıktı sonlara doğru.
genel olarak vahşet sahneleri çok tatmin edici.
motor sekansları güzel bi eklenti olmuş.
oyunun genel olarak mekaniklerinin oturaklı çalıştığını düşünmüyorum, ancak sadece belli hareketleri spamlayarak bossları rahatlıkla geçebiliyosunuz. oyun boyunca hiç ölmedim ama ölsem çok sinir bozucak bi oyun o yüzden daha zor olmasına dair bir isteğim yok ancak bosslar daha zor ve daha keyifli olabilirdi. tüm bosslarda tek yaptığın boss saldırana kadar dodge atıp sonrasında testere spamlamak. aradaki quick time eventler ve animasyonlar hoş bi dinamiklik katıyo oynanışa.
müzikler oyunu çok taşıyo. her bölüme özel dizayn edilmiş çok zengin bi soundtracki var. mizahı da hoş.
75/100

hikaye ve oynanış dengesi güzel kurulamamış 40dk cutscene izleyip 10dk oyun oynuyosun çoğu kısımda.
yeni gelen ana karakteleri sevdim ve ısındım.
ilk defa bi yakuza oyununda sadece 1-2 tane substory yapıp tamamen ana görev abandım. ne bi markete girdim doğru düzgün ne de bi aktivite yaptım. çünkü galiba ben aynı şehirde 4.kez aynı oyunu oynamaktan bir tık yoruldum. ya da bu oyunun hikayesi çok daha harala gürele koşuşturmaca hissettirdiğinden yan görevlere vakit ayırmak hiç içimden gelmedi. önceki son 2 oyunun aksine kamurucho dışında gezilebilir bir açık dünya yok çok daha lineer hissettiren bi oyun ister istemez öncekilere göre ve bu yüzden de sanırım yan aktivitelere hiç kayamadım.
önceki oyunda combatın en büyük sorunu düşmanlar blok yapıp kalıyodu ve combatı kitliyolardı bu oyunda onu çözmüşler ama bu sefer de güçlü düşmanların hepsi aşırı spam yapıp sizi kitliyolar hareket ettirmiyolar aralarda bir iki yumruk anca atıyosun. yine de önceki oyunun combatından daha keyifli.
son part baya epikti. ancak munakata bossu öyyyle kanser bi boss fight ki, özellikle can yenileme itemım olmadığı için kanserden öldüm iğrenç bir boss.
önceki 3 oyundan bile daha saçma hikaye anları var. çok pembe diziye çevirdiler.
4-5 saatte bir farklı bir karaktere geçip onun orijinin öğrenip onun hikayesini oynuyo olmamız oyuna bağlanmamı zorlaştırdı.
sonu umut vaad ediyo bakalım sonraki oyunda napcaklar
önceki oyuna göre artıları olduğu kadar eskileri de olan bir oyun ama denediği şeylerle, her bir karakterin kendi dövüş tarzı olması gibi özelliklerle önceki oyunun bir tık üstüne çıkıyo.
75/100

olması gerekenden bi 10-15 saat daha uzun bi oyun bence. son 10-15 saatte artık karakterimin sosyal skillleri fulldü ve gün içinde yapılan etkinliklerin hiç bir anlamı kalmamıştı. eminim türün hayranları için başyapıtdır. karakterler tatlı olsalar da çok stereotip ve yapaylar ilginç asla değiller. yine de oyunun 40 küsür saat sürmesinden mütevvellit bağlanıyosun karakterlere. combat sistemini çok güzel yapmışlar valla 40 saati rahat rahat taşıyo. aynı zamanda persona fuselama muhabbetleri de hoş. oyunun 30.saatlerinden itibaren ana hikayeyle bağı olmayan nerdeyse tüm diyalogları fast forwardladım. çünkü aşşşırı zaman kaybılar fikrimce. banane sizin sikik dramınızdan abi çok boş yapılıyo çoğu yerde. ha bu arada eğer hayatımda sevgilim ve arkadaşlarım olmasaydı, yapayalnız bi insan olsaydım büyük ihtimalle bu oyunun sonunda intihar ederdim
80/100

valve çok örnek alınası ve saygı duyulası bir firma ya. her türde oyunları var ve her türde ilk akla gelen oyun valve'ın oyunu oluyo. fps desen half life, puzzle desen portal, coop desen left 4 dead, moba desen dota 2, sınıf bazlı deathmatch desen tf2, rekabetçi fps desen cs, vr desen alyx. ilk oyun basit ve sade olmasının üstüne bu oyunda koymuş da koymuş. hikaye aşırı tatlı ve çok keyifli, karakterler aşırı keyifli, seslendirmeler çok hoş, yeni eklenen tüm puzzle bıdıları çok hoş, mizahı çok tatlı ve eğlenceli. üstüne üstlük çok keyifli bi coop campaigni var üstüne üstlük bi de atölyesi var millet map yapsın diye bu oyun taşş gibi oyun taş maşallah
91/100

mekaniksel açıdan gerçekten korkunç başarılı bir oyun. içerdiği her dünyanın, farklı mekaniklere sahip dönüşebileceğin bir sürü objesi varlığı var ve bu mekaniklerle yapabileceğin çözebileceğin tonca şey var. bu konuda başyapıt olduğu aşikar.
fakat ben amaçsız yere gizli objeleri toplamaktan keyif almıyorum maalesef. çoğu zaman yeterli ayı topladığım zaman bastım gittim diğer dünyaya. incik cincik etrafta her yeri tarayıp ay aramak bana keyifli gelmiyo maalesef.
oyunun en büyük eksisi boss savaşları aynı bosslarla tekrar tekrar savaşıyosunuz ve hepsi 2-3 dakika süren çok basit bosslar. arada iki üç tane keyifli dizayna sahip boss var.
ama bu oyun öyle güzel yapılmış ki benim normalde keyif almayacağım etrafta obje aramayı bile benim için olabilecek en keyifli hale getirmiş.
83/100

hikaye olarak ilk iki oyundan çok daha zayıf
tüm yetimhane ve çocuklarla ilgili görevler 4-5 saat falan sürüyo. çok boş görevler oraya git şunla konuş buraya git bunla konuş tarzı ve oyunda çok yer kaplıyolar. yan görevler önceki iki oyundaki kadar yaratıcı ve keyifli değil o yüzden 40-50 tane substory yaptıktan sonra saldım ki aralarında ilginç keyifli olanlar vardı yine hakkını yemiyim. ryuji godadan sonra çok zayıf bir villaın var hatta oyunda bence baya bi villaın eksikliği var. ana bir villaın oyunun son birkaç saatine kadar yok. dövüş çok kendini tekrar ediyo ve açılan skillerin çoğu pek bi yenilik getirmiyo. düşmanlar blok yapınca combat kitleniyo bildiğin. her şeye rağmen özüne sadık bi yakuza oyunuydu yine taş gibi kazuma kiryu vardı hatta gözümün yaşardığı kısımlar bile oldu.
74/100

oynanış souls like klonlarına kıyasla çok iyi
dünya ve yaratık tasarımları çok hoş
loot içerikleri çok gereksiz ve bi noktadan sonra etrafta loot yapma isteğini öldürüyo
bir souls likea göre oyun bana kolay geldi son 2 büyük bossda sadece birer kez öldüm bir tık hayal kırıklığı o konuda
82/100