Para mim, o jogo conseguiu elevar os personagens, trazendo histórias mais interessantes e complexas. Um ótimo sucessor.
Liked this one alot better compared to the first! Writing felt alot tighter overall
Si te gustó el primero, este también. Sigue siendo un juego muy sencillito y muy agradable en el que ves a gente simpática contarte su vida.
Las nuevas incorporaciones al reparto son buenas y me ha gustado mucho reencontrarme con los veteranos del primero y seguir sabiendo más de sus vidas.
Muy bien escrito, muy relajante y ojalá continúe.
------------------------------------------------------------------------------------------------
If you liked the first one, you'll like this one too. It's still a very simple, but very nice game in which nice people come and tell you about their life.
The new additions to the cast are good and I really enjoyed meeting the veterans from the first game again and know more about their lives.
Very well written, very chill and I hope it goes on.
Las nuevas incorporaciones al reparto son buenas y me ha gustado mucho reencontrarme con los veteranos del primero y seguir sabiendo más de sus vidas.
Muy bien escrito, muy relajante y ojalá continúe.
------------------------------------------------------------------------------------------------
If you liked the first one, you'll like this one too. It's still a very simple, but very nice game in which nice people come and tell you about their life.
The new additions to the cast are good and I really enjoyed meeting the veterans from the first game again and know more about their lives.
Very well written, very chill and I hope it goes on.
Eu particularmente prefiro as historias do primeiro jogo, porem esse continua divertido, relaxante e bem envolvente.
Coffee Talk 2 is mostly on par with the first game. I still liked it, but part of me thinks it could have been better.
This feeling mainly stems from the main story lines in this game, the highs do feel higher here but the lows feel a lot lower. It’s never bad, but I think tweaking some of the weaker plot lines or maybe not even including them would make this game a lot more balanced and probably better than the original.
This feeling mainly stems from the main story lines in this game, the highs do feel higher here but the lows feel a lot lower. It’s never bad, but I think tweaking some of the weaker plot lines or maybe not even including them would make this game a lot more balanced and probably better than the original.
More of the same but also worse. The art, atmosphere, music and drink system remain strong but the writing didn’t manage to be interesting at all. A shame because I really liked the concept and art of the new characters but I couldn’t be less interested in a character talking about first-world influencer problems for 5h, for example. Give me more lore of the world, and the struggles of the multiple races, or just let me explore more variety in the drinks system.
Muito bom e relaxante assim como o primeiro, e com uma linda homenagem ao criador que o eternizara em nossos corações.
Fico feliz que os pontos mais fortes do último jogo se manteve nesse mais fortemente.
Uma história muito gostosinha de se acompanhar e com ate um mistério muito interessante, e os dialogos mantem sendo tão bom quanto o primeiro.
Os fregueses que ja conhecemos tem um desenvolvimento melhor em certas partes como o policial e o vampiro, mas as novas adições foram bem vindas e deram tbm um ar novo, e novos problemas e fofocas também.
E nem preciso dizer que a trilha sonora esta tão calma e tranquila com o lo-fi de sempre mas adicionado a chuva que esta ocorrendo no fundo.
Se vc gostou do primeiro irár adorar o 2 matem toda a vibe boa que a 1 mantem, e to pensantivo ainda se e bom ou ruim pois para platinar o jogo e bem mais demorado que o primeiro.
Se você não estiver com sono e queirar saber das fofocas dos outros esse e um jogo prato cheio.
E sim eu quero um episódio 3 agora !!!
Uma história muito gostosinha de se acompanhar e com ate um mistério muito interessante, e os dialogos mantem sendo tão bom quanto o primeiro.
Os fregueses que ja conhecemos tem um desenvolvimento melhor em certas partes como o policial e o vampiro, mas as novas adições foram bem vindas e deram tbm um ar novo, e novos problemas e fofocas também.
E nem preciso dizer que a trilha sonora esta tão calma e tranquila com o lo-fi de sempre mas adicionado a chuva que esta ocorrendo no fundo.
Se vc gostou do primeiro irár adorar o 2 matem toda a vibe boa que a 1 mantem, e to pensantivo ainda se e bom ou ruim pois para platinar o jogo e bem mais demorado que o primeiro.
Se você não estiver com sono e queirar saber das fofocas dos outros esse e um jogo prato cheio.
E sim eu quero um episódio 3 agora !!!
——名字好听是唯一的优点——
加入了两名新角色、两种好看的新材料。新的“失物招领”玩法可以在一定程度上影响故事的走向，但并没有让故事变得更复杂。前作少数的亮点芙蕾雅缺席后，大部分新老角色的故事都变得无聊起来，对网络暴力和族群矛盾的讨论也毫无新意，甚至无聊到连批判其内核的保守空洞都很难言之有物。
强烈建议制作团队与时俱进，在第三部加入色情元素，并改名为《咖啡探花》、《咖啡信誉》、《完蛋！我被咖啡乐包围了！》。
加入了两名新角色、两种好看的新材料。新的“失物招领”玩法可以在一定程度上影响故事的走向，但并没有让故事变得更复杂。前作少数的亮点芙蕾雅缺席后，大部分新老角色的故事都变得无聊起来，对网络暴力和族群矛盾的讨论也毫无新意，甚至无聊到连批判其内核的保守空洞都很难言之有物。
强烈建议制作团队与时俱进，在第三部加入色情元素，并改名为《咖啡探花》、《咖啡信誉》、《完蛋！我被咖啡乐包围了！》。
Ainda continua bom, mas no geral as histórias de cada personagem parecem mais fracas. Não entenda errado, eu adoro os novos rostos, me apeguei a eles, é só que o primeiro jogo me pegou mais. De qualquer forma, jogou o primeiro? Jogue o segundo, até o final, vai valer a pena.
without the original creator it just isn't the same
Despite the great new mechanics, felt like it wasn't as great as the first one was. Story was a little weaker, I guess.
Interesting at the start. Sadly got more and more boring as it kept going.
Just as good as the episode one, maybe a little better
comecei a jogar esse assim que terminei o primeiro, me agradou muito o fato da historia ter continuidade com novidades, seria muito legal se tivesse um terceiro
As good as the original if not better
Coffee Talk'un ilk oyunu büyük bir beklenti ile girip hayal kırıklığı ile çıktığım bir oyundu. İlk oyun hakkında olan düşüncelerimi ahanda buradan okuyabilirsiniz. Dürüst olmak gerekirse, ilk oyunu pek beğenmediğimden ikinci oyunu oynamak istemiyordum, ama halihazırda Xbox Game Pass üyeliğim var, bir-iki saat bakayım, beğenmezsem çıkarım deyip girişmiştim. Ancak şaşırtıcı olarak ikinci oyunu bir tık daha beğendim.
Değişiklik olarak öncelikle, iki tane yeni bitkimiz var: Hibiscus ve blue pea. Bu iki bitki ile yeni içecekler yapılabiliyor. İkinci yenilik ise nesne mekaniği. Müşteriler eşyalarını unutabiliyor, veya başka birilerine vermek istedikleri şeyler olabiliyor, onları alıp ulaştırmak istedikleri kişilerin içeceklerinin yanında verebiliyorsunuz. Peki bu ne işe yarıyor derseniz, artık oyunun veya karakterlerin hikayelerinin kötü-normal-iyi olmak üzere farklı sonları var. Hem yerinde ve zamanında verdiğiniz nesneler hem de doğru veya yanlış içecek vermeniz bu sonları etkiliyor. İlk oyunla ilgili beğenmediğim noktalardan birisi idi, hikayenin gidişatını değiştirememek. Ancak bu gidişatı, nesneler ve içecekler ile değil de diyalog kurarak değiştirmek daha iyi olurdu.
İlk oyuna kıyasla bir tık daha gelişme var. Bu sefer karakterlerin ya dahil olduğu ya da birbirlerine fikir verdiği bir ana hikaye örgüsü var. İlk oyunda karakterlerin hikayeleri birbirleri ile çakışmıyordu. Bunda ise biraz daha iç içe girme, birbirini etkileme durumu var. O yüzden bu oyunun yazımı daha hoşuma gitti. Hikaye gereği bir-iki günde belirli içecekleri yapamıyorsunuz. Hoş, o günlerde gelen müşteriler sizde olmayan malzemelerden yapılan içeceklerden istemiyorlar. O yüzden ne anladım ben bu işten? Bide bir-iki noktada diyaloglar arasına sıkıştırılmış, servis edilen içecek ile ilgili kısa cümlecikler var. İstediğim trivia mekaniği şeklinde halen değil ama hiç yoktan iyidir. Ve ayrıca, ilk oyunda hissettiğim o yapaylık hissi halen var, ama çoğu karakteri tekrar gördüğümüzden dolayı mıdır nedir, ilk oyundaki kadar sert değil.
Bu belirttiğim noktalar dışında Coffee Talk Episode 2, ilk oyunla birebir aynı. O yüzden beğenmediğim noktalar da aynen geçerliliğini koruyor. Evet, ilk oyuna kıyasla bir tık daha hoşuma gitti, beklentim daha düşük olduğundan daha memnun ayrıldım. Ancak ikinci oyun diyebilecek bir gelişme de göremiyorum maalesef.
Değişiklik olarak öncelikle, iki tane yeni bitkimiz var: Hibiscus ve blue pea. Bu iki bitki ile yeni içecekler yapılabiliyor. İkinci yenilik ise nesne mekaniği. Müşteriler eşyalarını unutabiliyor, veya başka birilerine vermek istedikleri şeyler olabiliyor, onları alıp ulaştırmak istedikleri kişilerin içeceklerinin yanında verebiliyorsunuz. Peki bu ne işe yarıyor derseniz, artık oyunun veya karakterlerin hikayelerinin kötü-normal-iyi olmak üzere farklı sonları var. Hem yerinde ve zamanında verdiğiniz nesneler hem de doğru veya yanlış içecek vermeniz bu sonları etkiliyor. İlk oyunla ilgili beğenmediğim noktalardan birisi idi, hikayenin gidişatını değiştirememek. Ancak bu gidişatı, nesneler ve içecekler ile değil de diyalog kurarak değiştirmek daha iyi olurdu.
İlk oyuna kıyasla bir tık daha gelişme var. Bu sefer karakterlerin ya dahil olduğu ya da birbirlerine fikir verdiği bir ana hikaye örgüsü var. İlk oyunda karakterlerin hikayeleri birbirleri ile çakışmıyordu. Bunda ise biraz daha iç içe girme, birbirini etkileme durumu var. O yüzden bu oyunun yazımı daha hoşuma gitti. Hikaye gereği bir-iki günde belirli içecekleri yapamıyorsunuz. Hoş, o günlerde gelen müşteriler sizde olmayan malzemelerden yapılan içeceklerden istemiyorlar. O yüzden ne anladım ben bu işten? Bide bir-iki noktada diyaloglar arasına sıkıştırılmış, servis edilen içecek ile ilgili kısa cümlecikler var. İstediğim trivia mekaniği şeklinde halen değil ama hiç yoktan iyidir. Ve ayrıca, ilk oyunda hissettiğim o yapaylık hissi halen var, ama çoğu karakteri tekrar gördüğümüzden dolayı mıdır nedir, ilk oyundaki kadar sert değil.
Bu belirttiğim noktalar dışında Coffee Talk Episode 2, ilk oyunla birebir aynı. O yüzden beğenmediğim noktalar da aynen geçerliliğini koruyor. Evet, ilk oyuna kıyasla bir tık daha hoşuma gitti, beklentim daha düşük olduğundan daha memnun ayrıldım. Ancak ikinci oyun diyebilecek bir gelişme de göremiyorum maalesef.
İlk oyunu oynadığımdan bu yana 2-2.5 sene geçti devam oyununda uzun zamandır görmediğim dostlarımı görmüşüm gibi hissettirdi bana. Tekrardan hikayeleri, sorunları, sorunlarını yavaş yavaş çözmelerini görmek çok keyifliydi hatta sonlara doğru biraz bitmesin istedim çünkü büyük ihtimalle bu göreceğimiz son coffee talk olacak...
I enjoyed some of the story, but it wasn’t as great as I thought it would be (or the first one). Still fun to make beverages.
Prefiro o primeiro, mas esse continua ótimo, linda homenagem ao criador.
Tan bueno como el original. Una historia de conversaciones sobre el amor, el éxito, el trabajo, el mundo, el tiempo... todo con una buena pluma detrás de cada palabra y con un ambiente relajante excelente.
After playing the first game, I won't lie and say I was looking forward to the next one as the first, while good, didn't really capture me in how I think it wanted to, same goes here. Coffee Talk 2 is good, undoubtedly better than the first in quite a lot of ways, but I wouldn't say it was significantly improved, some visuals were enhanced, writing was more unique and interesting, characters were good, and it was clear that this game stood on it's own outside of the first, but compliments the first. However, I got about halfway through the game and didn't find that it really kept me as engaged as the newness of the first did, and it wasn't something that is generally in my genre in the first place.
It's a worthy sequel, but doesn't try to expand much on the first, making it a solid continuation of the first game without any elements in particular that make it stand out. Good game nonetheless.
It's a worthy sequel, but doesn't try to expand much on the first, making it a solid continuation of the first game without any elements in particular that make it stand out. Good game nonetheless.
Não é tão interessante quanto o anterior
Enjoyed this sequel a lot but struggled to unlock all the lore bits I wanted.
Same as first game but adds new characters and new ingredients, boring story
I want to give Riona a hug ❤️
Tanto esse quanto o primeiro, eu joguei em momentos bem difíceis da minha vida, é um jogo muito importante para mim.
its just relaxing and peaceful to play make coffee and listen to weird mystical species rant about their problems
riona midia demais
Here’s the thing about the original Coffee Talk: much like Animal Crossing: New Horizons, with which it shared a release year, Coffee Talk was the dictionary definition of a ‘right place, right time’ kind of game. 2020 was the year for Coffee Talk. As I spent yet another month entirely within my apartment during lockdown, roleplaying as a coffee-serving pillar of a near-future science-fantasy community provided me a level of comfort that would’ve been less potent in a more…sociable kind of year. And that’s not to say the original Coffee Talk wasn’t good, just that it was slight. It was a colorful game with precious few mechanics and a cast of characters who alternated between bubbly and traumadump-y like many contemporary visual novels. And that was fine. Coffee Talk was not ambitious, but it hit its marks.
Coffee Talk is also a game that ended with a bizarre non-sequitur of a twist that left a bad taste in my mouth. Coffee Talk 2 is more of the same on a surface level, but it’s a little twistier than that game, a little more packed with lore and just a little less tuned-in to the real-world. Example: one of Coffee Talk 2’s big new character is a Youtuber/influencer zoomer who is abrasive until he learns how to be a normal person thanks to the power of socially drinking coffee. Something about enduring this guy’s whole pre-scripted character arc set to Coffee Talk’s ‘Lo-Fi Beats to Chill and Study To’ soundtrack made the game feel somehow ancient to me, like it was the product of a time and place in culture that preceded even the first game’s release window. Haven’t we moved on to new forms of post-adolescent mass media sociopathy upon which to project ourselves? Shouldn’t this guy be the most toxic alpha male fake-podcaster you’ve ever seen? Maybe the next one’s music will graduate from Lo-Fi girl to whichever version of Undergraduate Bedroom Hyperpop (Fast Version) has become viral most recently.
Coffee Talk is also a game that ended with a bizarre non-sequitur of a twist that left a bad taste in my mouth. Coffee Talk 2 is more of the same on a surface level, but it’s a little twistier than that game, a little more packed with lore and just a little less tuned-in to the real-world. Example: one of Coffee Talk 2’s big new character is a Youtuber/influencer zoomer who is abrasive until he learns how to be a normal person thanks to the power of socially drinking coffee. Something about enduring this guy’s whole pre-scripted character arc set to Coffee Talk’s ‘Lo-Fi Beats to Chill and Study To’ soundtrack made the game feel somehow ancient to me, like it was the product of a time and place in culture that preceded even the first game’s release window. Haven’t we moved on to new forms of post-adolescent mass media sociopathy upon which to project ourselves? Shouldn’t this guy be the most toxic alpha male fake-podcaster you’ve ever seen? Maybe the next one’s music will graduate from Lo-Fi girl to whichever version of Undergraduate Bedroom Hyperpop (Fast Version) has become viral most recently.